Soms is het verschrikkelijk moeilijk om weer een nieuwe challenge te bedenken. Het is niet zo dat we een lijstje van challenges klaar hebben liggen op de plank. We bedenken ze zelf en ze gaan eigenlijk altijd over iets waar wij mee bezig zijn op een bepaald moment in ons leven. Ze zijn persoonlijk dus. Deze challenge is mijn 69e alweer! Niet gek dan toch, dat ik even bedenktijd nodig had om tot iets nieuws te komen om aan te pakken in mijn leven.
Ingekakte billen
Vorige week zat ik bij mijn ouders in de auto, relaxed op de achterbank de nieuwste Runnersworld te lezen na een weekend vol luieren. Ondertussen liet ik mijn hoofd overuren draaien. Het was tenslotte al zondag en morgen moest ik aan een nieuwe challenge beginnen… MAAR WAT?? Zwevend met mijn gedachten tussen het artikel over Crossfit en mijn challenge to be, werd ik afgeleid door het stukje in het artikel, over slapende billen. Je hoort het goed, slapende billen! Billen die al jarenlang, dagen achter elkaar op een bureaustoel zitten en in de loop der tijd zo ingekakt zijn, dat je ooit zo mooie billen een level lager gezonken zijn.
“Met je lekkere kont”
Volgens mij heb ik best een prima duo aan de achterkant van mijn lichaam. Wat je aan de voorkant mist, mag je aan de achterkant immers best compenseren toch? Laat ik het zo stellen, de mannen die ik date, zijn over het algemeen toch echt billen-mannen. Nou komt die zogenaamde arrogantie over mijn bum natuurlijk niet vanzelf. Dat is iets wat ik de afgelopen jaren maar zo heb aangenomen. Als je het maar vaak genoeg hoort… ga je het vanzelf geloven.
Tijdens mijn studie bleef ik nog wel eens logeren in een verenigingshuis waar veel vrienden van mij woonden. Uiteraard altijd netjes in pyjamabroek, die door mijn mannelijke vrienden in dat huis al snel werd gebombardeerd tot mijn ‘lekkere billen broek’. Toch jammer dat van al mijn broeken, juist mijn pyjamabroek de lekkere billen broek is, maar hé, ik had er wel eentje! Ook heb ik wel eens op straat gehad dat een wildvreemde man me tijdens het hardlopen aanhield om me de weg te vragen en me bij het wegrijden de allerminst tactische boodschap meegaf: ‘succes nog met rennen, met je lekkere kont!’ Huh wat? Super boos was ik, maar stiekem is het natuurlijk ook een mega compliment. Mijn conclusie, als ik mijn billen inpak in de juiste verpakking, dan mogen ze er best zijn.
30 day bum challenge
Toch denk ik dat het inderdaad kan dat ze de afgelopen jaren nogal in slaap gevallen zijn. Ondanks dat ik mijn lekkere billen broek nog steeds draag, is er niemand meer geweest die dat ooit nog heeft beaamt. En ook met rennen worden mijn billen niet meer nageroepen. Mijn magic duo is de afgelopen jaren misschien wat afgezwakt. Ik zit lange dagen op kantoor achter mijn computer. Ondanks dat ik drie keer ren in de week, denk ik dat ze wat zijn ingedut de afgelopen tijd. Tijd dus voor een 30 day bum challenge.
Ik weet het, ik was de gene die nog niet zo lang geleden schreef over de 30 day Ab challenge en dat ik maar niet kon begrijpen waarom ik eraan begonnen was. Waarom ik dan nu weer aan zo’n sport challenge ben begonnen? Ik denk omdat ik het stiekem toch wel leuk vind om te zorgen dat mijn lichaam lekker in shape blijft. En dus heb ik mijn billen afgelopen week een goede wake-up call gegeven.
Be careful what you wish for
Naast mijn anti x-benen challenge, ben ik dus nu ook dagelijks bezig met bruggen, nog meer lunches en nog meer squats. Van die squats probeer ik allerlei verschillende varianten uit (een kleine google sessie, geeft je zo een stuk of vier variaties) en om eerlijk te zijn is het zoooo saai. Die lunges kosten enorm veel tijd en die squats zien er toch wat raar uit als je ze voor de spiegel doet. De hele week voelde ik ook erg weinig van mijn hele bum sessie. Maar zoals je weet, be careful what you wish for. Want gister sloeg de spierpijn dus echt in als een bom. En die, heb ik nu nog steeds.
Kreunend en steunend probeer ik nu iedere keer te gaan zitten. De bank, de wc, het maakt niet uit waar ik wil gaan zitten! Alles doet pijn! En weet je wat nog het aller ergste is? In deze challenge zitten geen rustdagen ingebouwd. En dat betekent dus dat ik een buttock of steal moet hebben over 23 dagen… ik hoop het maar, want mijn sleaping beauties laten me in ieder geval duidelijk weten dat ze er nog zijn! Durf jij deze challenge nu nog aan?
Sharing is caring:
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend)
Related posts
Over Esther
Esther schrijft blogs over moederschap, gezond eten, sporten en weer zichzelf worden na de bevalling van haar zoontje in 2018. Haar doel voor 2019? Back in shape komen en haar oude niveau op sportgebied weer bereiken.