Okee, ik moet iets bekennen! Na twee weken gelet te hebben op koolhydraten en suikers begin ik aardig gewend te raken aan dit voedingspatroon. En zonder dat ik perse op zoek was naar eenzelfde soort dieet voor mijn derde week van gezonde voeding, liep ik tegen het boek De Voedselzandloper aan. Opnieuw een boek dat zich heeft gebogen over de onnodige koolhydraten die wij dagelijks tot ons nemen. Toch verschilt dit boek aanzienlijk van het boek dat ik vorige week heb gelezen. Dit boek gaat niet over diëten, maar over een eet stijl die er voor zorgt dat we ouder worden, er langer jonger uit blijven zien en ons ook nog eens terug brengen naar een gezond gewicht. Vanaf bladzijde één had dit boek mij te pakken. Hoe naïef het misschien ook klinkt, ik geloofde ieder woord dat in dit boek geschreven staat. In de ban van De Voedselzandloper, ging ik mijn derde voedingsweek dus aan de slag met deze stijl van eten.
Bad carbs vs. Good carbs
In de essentie komt deze voedingsstijl overeen met wat ik afgelopen weken al deed, het weglaten van (slechte) koolhydraten. Toch beviel afgelopen week me vele malen beter dan vorige week. Het verschil zat hem al in het ontbijt. Iedere ochtend ontbeet ik afgelopen week met havermoutpap (vol goede koolhydraten), bereid met Soja melk. Ja, sojamelk ja… Koeienmelk blijkt namelijk ook niet al te goed voor ons te zijn volgens dit boek, en dus werd deze vervangen voor de plantaardige substituut. Zowel de sojamelk als de havermoutpap waren, vooral de eerste dagen, echt wel even wennen. Maar met wat kaneel erdoor is het eigenlijk een heerlijk ontbijt. Daarbij vult het goed en doet je lichaam lang over het verteren ervan, waardoor je dus minder snel weer honger hebt. Top!
Wijn en chocolade
Nog een groot verschil was, dat ik deze week mijn wijntje helemaal niet hoefde te laten staan. Een glas rode wijn per dag is volgens de auteur hartstikke gezond (voor mannen zelfs twee per dag). Nou heb ik niet, omdat het mocht, iedere dag wijn gedronken, maar dat glaasje ‘af en toe’ heb ik niet afslagen. Evenals een blokje chocolade. Want ook dat mocht ik deze week. Van die heerlijke bittere chocolade met 78% cacao. Dankzij die tussendoortjes voelde deze week absoluut niet als een dieetweek. Het enige dat een hekel punt bleef, was toch dat brood. Dat brood bleef ik maar missen. Misschien niet zo gek, aangezien ik dol ben op brood en al drie weken zonder doe.
De hele week heb ik me, ondanks de vele verleidingen, netjes gehouden aan mijn voedselzandloper dieet. Zelfs toen ik uit lunchen ging en er absoluut heerlijke broodjes op de kaart bleken te staan. Dan koos ik toch maar weer die geitenkaas salade! Wanneer je regelmatig buiten de deur eet begint het toch wel op te vallen dat er weinig variatie is in salades in lunchrooms en restaurantjes. Nou ben ik gelukkig ook dol op kaas, dus tot nu toe overwint mijn doorzettingsvermogen het van het brood en prik ik dagelijks wat groene blaadjes met een kaasje weg.
SAV-dag
So far so good, tot het weer zondag was. Met een gezellig dagje gepland met vriendinnetjes op het theaterfestival de Parade, vertelde een van deze meiden over haar collega die ook volledig in de ban is van de Voedselzandloper. Zo erg zelfs, dat zij niet mee gaat op werk etentjes, omdat het niet mogelijk zou zijn te eten volgens de principes van dit boek. Terwijl ik naar dit verhaal luisterde, gluurde ik met een oog op de kaart. Beseffend dat deze kaart bulkte van de koolhydraten en eigenlijk alleen maar koolhydraten, besloot ik één ding, daar ter plekke. Zo iemand, als de collega van deze vriendin, ga ik nooit van mijn leven worden. Opletten op je voeding is goed! Daardoor je sociale leven op de schop gooien, gaat me te ver. Daar ga ik niet aan beginnen!
Met dat besluit genomen te hebben, hebben we deze dag maar direct een nieuwe term verzonnen: de SAV-dag. “Schijt aan de Voedselzandloper-dag. Dit gaf mij voor deze dag een kleine vrijbrief om lekker een wijntje (of meer) mee te drinken en ook een snack mee te pakken. Zo heb ik afgelopen zondag voor eerst weer brood gegeten. Het bizarre was, dat het me eigenlijk niets deed. Ik had een smaaksensatie verwacht. Een explosie van genot bij het proeven van dit verse brood. Maar dit alles gebeurde niet. Ik vond het wel lekker, maar niet iets waar ik nou al drie weken naar had moeten verlangen. Sterker nog, het lag me wat zwaar op de maag. Brood laat ik dus voorlopig maar weer even voor wat het is. Elk nadeel heb z’n voordeel dus! Ondanks deze SAV-dag, mag ik toch weer mooi een kilootje van mijn gewicht aftrekken, waarmee de tussenstand nu op 4 kilo is komen te staan. Daar proost ik graag op met een rood wijntje!
Esther schrijft blogs over moederschap, gezond eten, sporten en weer zichzelf worden na de bevalling van haar zoontje in 2018. Haar doel voor 2019? Back in shape komen en haar oude niveau op sportgebied weer bereiken.
