Met twee kilo afgestreept te hebben en nog zo’n 4 kilo te gaan ben ik me deze week meer gaan richten op de bestaande diëten. Het is immers wat moeilijk om iedere week zelf een dieet in elkaar te zetten. Als ik daar toe in staat was zou ik eens een carrièreswitch moeten overwegen 😉 Spittend door de lijst met boeken en de nieuwe hypes van dit moment (Sonja Bakker is zó 2006), stuitte ik op een titel die me wel aansprak. “Zonder Suiker”. Een boek over hoe we het beste kunnen eten om zo veel mogelijk onnodige suikers te vermeiden. Met dit nieuwe boek in mijn bezit, heb ik in mijn weekend grondige voorstudie verricht voor mijn nieuwe challenge. Dankzij mijn challenge van vorige week, mocht ik beginnen bij week twee van dit boek: ontgiften. Oftewel, een week lang zonder suiker om zo van mijn suiker-verslaving af te komen.
Suiker-verslaving
Wanneer ik een dieetboek aanschaf verwacht ik eigenlijk alleen maar peptalks en voedingsadviezen. Zoveel van die boeken heb ik niet gelezen, dus ik zou niet weten of dit boek een uitzondering op de regel is. Ik was volledig verbaasd over de eerste hoofdstukken van dit boek. Niet alleen werd ik bijna bang van het verhaal dat de voedselindustrie ons vol blijkt te proppen met suikers en andere slechte stoffen, ook voelde ik me schuldig ten opzichte van mijn lichaam. Wat had ik mijn lijf al die jaren aangedaan? Ik leerde dat we ongemerkt veel verborgen suikers binnen krijgen, tot zo’n 40 kilo per persoon per jaar! Dat je van suiker dik wordt was niet nieuw voor mij, maar dat het verslavend is en kan leiden tot vermoeidheid, snelle veroudering, stemmingswisselingen en een slechte weerstand was een eye-opener. Hoewel ik de intro van deze voedingsstijl wat overdreven vond, had het wel het gewenste effect. Suikers waren deze week voor mij een absolute no go.
Door mijn veranderingen van vorige week was ik al aardig gewend aan het minderen van koolhydraten. Met dit boek moest ik helaas deze week ook mijn geliefde ontbijt-boterhammetje schappen. Mijn boterham veranderde in een smoothie van verse vruchten. Ik ben dol op smoothies. Maar als ontbijt, en ook écht alleen de smoothie als ontbijt, was het toch wel even wennen. De eerste dagen had ik dan ook redelijk veel honger gedurende de dag. Iets waar ik vorige week helemaal geen last van had. Dat maakte het soms best moeilijk om niet toe te geven aan versnaperingen en snacks. Door het enge verhaal in dit boek over sugar rushes en verslavingen kon ik me bedwingen om toch niet even een bammetje te smeren tijdens de lunch. En zo bleek, de aanhouder wint. Na twee dagen verdween mijn honger en had ik meer dan voldoende aan mijn toegestane voedsel.
Ontgiften
De auteur van Zonder Suiker beschrijft dat het ontgiften van je lichaam samen gaat met wat bijwerkingen. Je lichaam wil alle rotzooi naar buiten werken en doet dit via de huid. Hoewel ik nooit puisten heb, sprongen er deze week spontaan vijf joekels naar boven in mijn gezicht. Ik zag het maar als een compliment van mijn lichaam, ik was goed bezig met mijn lijf ‘op te ruimen’. Toen ik merkte dat ook mijn adem een uitlaatklep werd om stoffen weg te werken, was ik toch iets minder blij. Gelukkig maskeert goede kauwgom een hoop. Ik veranderde dus in een soort van ketting kauwgom-kauwer deze week. Het schijnt er bij te horen. Wat eruit moet, moet eruit.
Temptation
Het weerstaan van verleidingen gaat me wel steeds beter af. Dat koekje op kantoor kan ik weigeren, de broodjes en wijntjes in een restaurant wijs ik af en de lekkere snacks tijdens een verjaardagsfeestje laat ik zelfs aan me voorbij gaan. Net toen ik dacht dat ik opnieuw een geslaagde week af kon vinken, werd ik verleid door een heerlijke blueberry muffin. Gelukkig stond er ook in het boek dat je af en toe mag toegeven aan je verleidingen. “Heb je zin in dat taartje? Sta het dan een keer toe.” Dat heb ik gedaan en ik heb er van genoten, met een goede bijbehorende sugar rush achteraf. Mijn lichaam zal me er waarschijnlijk voor straffen met drie puisten extra. Life is hard. Desalniettemin heb ik weer een kilootje weggepoetst deze week. Daarmee komt de totale score nu op 3 kilo. Daarvoor wil ik best een paar extra kauwgoms eten komende weken!
Sharing is caring:
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend)
Related posts
Over Esther
Esther schrijft blogs over moederschap, gezond eten, sporten en weer zichzelf worden na de bevalling van haar zoontje in 2018. Haar doel voor 2019? Back in shape komen en haar oude niveau op sportgebied weer bereiken.