Het is niet voor het eerst dat ik een blog schrijf over slapen. Niet kunnen slapen, niet vroeg naar bed kunnen, snoozen, hoe dan ook… jullie weten het al lang! Ik ben een dramatische slaper. Maar… misschien mag ik inmiddels wel zeggen ‘WAS’ een dramatische slaper. Na mijn laatste blog over mijn slaapproblemen, ben ik namelijk overstelpt met tips op Facebook om mijn nacht goed door te komen. Van warme melk tot mediteren, maar er is er eentje, die waarschijnlijk toch echt heeft geholpen.

Geheime liefdes en onmogelijke dromen

Iemand vertelde me dat ik mijn dag af moest sluiten. Opschrijven wat me die dag bezig heeft gehouden, zodat ik het af kan sluiten en mijn dag los kan laten voor de nacht. Een dagboek bijhouden, poeh! Vroeger schreef ik hele dagboeken vol, maar toch denk ik dat dit neer gerelateerd is aan jonge meisjes die graag schrijven over geheime liefdes en onmogelijke dromen. Als ik nu een dagboek bij moeten houden, wat zou ik daar dan inschrijven? Ik heb geen stiekeme liefdes meer en mijn dagelijkse gedachten gaan mijlen verder dan welke schoenen in de mode zijn en of ik die dan wel heb.

Je zou zeggen dat ik dan juist meer heb om over te schrijven, maar toch denk ik dat een dagelijks verslag niet iets is, dat nu nog voor mij is weggelegd. Gelukkig heb ik natuurlijk wel dit blog, om toch mijn gevoelens en gedachten minimaal twee keer per week op te schijven en van me af te zetten. Je zal verbaasd zijn, hoe lekker het is om alles er uit te kunnen gooien af en toe!

Elke dag een vraag

Toch bleef die gedachte aan ‘het loslaten van je dag’ in mijn hoofd spoken. Ik kon me namelijk heel goed voorstellen dat het opschrijven van je gedachten werken bij het verwerken van je belevenissen. Tja, ik ben een schrijver… ik doe niets anders eigenlijk. Net voor het einde van 2013 liep ik tegen het boekje aan ‘Elke dag een vraag, Een dagboek voor 5 jaar’. Ik heb het boekje gekocht, niet wetend of het me überhaupt zou lukken om vijf jaar lang, iedere dag een vraag te beantwoorden. Toch vond ik het leuk om het te proberen.

Inmiddels ben ik aanbeland bij de datum 25 juli. Dat betekent dat ik dus al 185 vragen heb beantwoord dit jaar. Al 185 avonden schrijf ik netjes de antwoorden neer die horen bij de zeer uiteenlopende vragen. Waar heb je om gelachen vandaag? Wat heb je gedaan vandaag? Wat vind je het mooiste aan jezelf? Wanneer voelde je je voor het laatst echt gelukkig? Als je iets zou mogen veranderen aan de wereld, wat zou het dan zijn? Wat eet je het allerliefst? Wat is je favoriete vrijetijdsbesteding?

Eindeloze dromen

Het zijn allemaal vragen die niet direct betrekking hebben op mijn dag, maar wel op mij als persoon en hoe ik me voel en wat me interesseert op dit moment. Ik beantwoord iedere dag een vraag over mij, zoals ik op dit moment in het leven sta. Dat laat me nadenken over mezelf, heel diep zelfs. Wonderbaarlijk genoeg helpt het me bij het afsluiten van bepaalde dagen. Nog maar zelden heb ik echt moeite met slapen. Dus dat is goed!

Ook vraag ik me iedere avond af, hoe ik over vijf jaar op diezelfde vraag zal antwoorden. Hoe zie ik er dan uit? Hoe ziet mijn leven er dan uit? Hoe sta ik in het leven? Ik ben zo benieuwd! Die vragen helpen me dromen. Want tegen de tijd dat ik mijn vraag beantwoord heb en mijn boekje op mijn nachtkastje leg, sluit ik mijn ogen en zak ik iedere avond weer in een diepe slaap met 1000 dromen. Vreemde dromen, onrealistische dromen, enge dromen, vrolijke dromen en vooral heel vaak ook net-echte dromen. Soms schrik ik wakker, badend in het zweet. De volgende ochtend baal ik dan van mijn nacht, zo onrustig als ik weer heb geslapen. Meerdere keren per nacht zit ik recht overeind in mijn bed. Toch geloof ik dat het een kwestie van tijd is voor die dromen in de nacht rustiger worden. Ik ben nou eenmaal een slechte slaper, maar ik slaap in ieder geval nu, al is het dan in een wolk van eindeloze dromen! Dat is al heel veel beter dan enkele maanden geleden.