Geen Tijd Voor Een Jetlag 

Oh oh vakantiepret! Maar waarom duren vakanties altijd zo kort? Zucht! Altijd net wanneer je lekker gewend bent aan dat hele ‘niets moet, alles mag’, geen haast, veel slapen en vooral lekker uitrusten, klopt het normale leven weer aan de deur. ‘Hallo! Dit is het echte leven! Tijd om weer aan de slag te gaan!’ Daar gaat je Carry Bradhaw momentje (al dan niet zonder hoge hakken en tutu), trippelend door de drukke straten van New York, al voorstellend hoe het zou zijn om er echt te wonen (ook al zou ik dat stiekem helemaal niet willen). De realiteit roept en dus stap je weer in het vliegtuig, terug naar het natte Nederland. Terug naar het ritme, de wekker en de drukke agenda. Niet gek dus dat ik na iedere vakantie echt enorm mijn best doen om zo lang mogelijk dat vakantiegevoel vast te houden. Rust in mijn hoofd ondanks dat er weer van alles moet en vrij weinig zomaar even kan…

Volle agenda

Het is met name dat uitrusten in je hoofd wat zo lekker is. Nergens over na hoeven denken. Het enige dat er toe doet is de vraag ‘wat zullen we eens doen vandaag’. Die vraag behoort echter niet tot mijn agenda van alledag. Die agenda staat bij mij namelijk over het algemeen erg vol. Vol met werk, afspraken en natuurlijk ook een hoop leuke dingen. Maar met zo’n volle agenda is het nou eenmaal erg moeilijk om die relaxte flow vast te houden.

Uiteraard heb ik me ook na de trip in New York voorgenomen om lekker lang relaxed te blijven. Het zien van al die drukke rennende mensen in die gigantische stad, terwijl je zelf lekker kunt genieten van de vrijheid-blijheid, gaf me nóg meer het gevoel dat ik mijn best moest doen om relaxed te blijven. Maar ja… zoals ik al zei… druk, druk druk, dus vanaf het moment dat ik thuis kwam zat er bijna geen momentje rust in mijn week. Ik zat vol plannen en planningen. Probeer dan maar eens ‘cool’ te blijven. Laat staan dat je energie hebt om dingen aan te pakken met de vermoeidheid van een jetlag. Hoe kun je relaxed je week doorkomen als je overvol zit en te moe bent om überhaupt je bed uit te komen?

Stap 1

Stap 1 van deze week was wat mij betreft dan ook zorgen dat ik zo min mogelijk last zou hebben van de jetlag. Daar had ik simpelweg geen tijd voor met mijn drukke programma. (Over ‘cool blijven’ gesproken). Ik had overigens geen idee hoe het zou zijn. Ik heb vaak lange afstanden gevlogen, maar eigenlijk altijd richting Azië en Australië. Nog nooit maar Amerika. Ik had geen idee hoe erg de jetlag zou zijn deze kant op. Op welke momenten zou de bom inslaan en zou ik tollend op mijn benen moeten proberen overeind te blijven? Het enige wat ik wist was dat ik mezelf voor de gek zou moeten houden met het het omgooien van mijn dagritme. Hoe moe ik maandag na het landen met een gebroken nacht van maximaal 2 uurtjes slaap ook was, ik mocht niet slapen overdag en zou me moeten houden aan de Nederlandse etenstijden.

Op maandagmiddag heb ik daarom mijn hele planning maar gewoon overboord gegooid. Flikker allemaal maar op met die drukke planningen. Ik wil rust! Op de bank liggen! Gossip Girl kijken! Koekjes eten! En vooral nog even helemaal niets doen. Het uitstel-gedrag was heerlijk en heeft me volgens mij echt bijzonder goed geholpen. Zeven afleveringen verder heb ik een gezonde maaltijd besteld (want je denkt toch niet dat ik mezelf in staat achtte om te koken op dat moment) en daarna lekker mijn bed in gekropen rond een uurtje of 10. Die drukke agenda mocht dinsdag weer beginnen… and so it dit!

Het echte leven

Het goede nieuws is dat mijn jetlag vrijwel achterwegen is gebleven. Of ik echt nog zo ‘cool’ ben als een week geldeden weet ik niet zeker. Maar vooruit, we doen het ermee! Want eigenlijk is het heerlijk om in mijn eigen mini New York genaamd Amsterdam (de stad waar ik wél met veel liefde woon) op mijn eigen manier lekker druk rond te rennen en fietsen. Eigenlijk past dat leven veel te goed bij me.