Mijn vuisten zijn gebald, mijn nagels prikkend in de bal van mijn hand. Woest ben ik en ondanks dat ik nog nooit van mijn leven iemand heb geslagen, voel ik nu mijn handen jeuken. Voor ik het door heb haal ik uit alle macht uit en sla met alles wat ik in me heb mijn vuist in de richting van mijn belager. Met iedere centimeter dat ik dichterbij het gezicht kom, lijkt mijn vuist af te remmen in de lucht. De klap die ik uitdeel is niet meer dan een aai in het gezicht van die ander. Ik probeer het nog eens en nog eens maar mijn armen zijn plumpuddingen. Ik mis kracht. Dan ineens schrik ik wakker. Het was een droom.

Niet meer aaien
Misschien komt het wel doordat ik voor mezelf wil bewijzen dat die droom die ik heel af en toe heb, onzin is. Dat ik best wel hard kan slaan. Het is in ieder geval zo dat ik sinds een jaar ongeveer al heel graag een keer wil boksen. Deze drang is ontstaan door een serie die ik op televisie zag. Helaas weet ik niet meer in welke serie deze scène zich afspeelde, maar hetgeen gebeurde was dat de acteur een boksles nam. Vol overgave startte hij zich op de boksbal. Binnen een paar minuten zakte hij van vermoeidheid door zijn benen. Zijn suikerspiegel was binnen enkele minuten gedaald door de intense energie die hij geleverd had. Dit is het moment geweest dat ik dacht: dat wil ik ook! Dit is een perfecte workout. Ik wil boksen! Voor het eerst wil ik wel eens echt hard slaan en niet meer aaien.

Nu mijn laatste challengeweek was aangebroken, wilde ik wel echt iets speciaals doen.  Het is toch een afsluiting van een bijzonder jaar en daarom wilde ik iets doen waarvan ik echt wist dat ik het ontzettend leuk zou vinden. Het werd boksen! Dankzij ABOV Amsterdam, De Amsterdamse Boks en Ontspanningsvereniging, kon ik mijn lang gewilde droom werkelijkheid maken. “Natuurlijk mocht ik langskomen voor een proefles!” Brrr, spannend, nu zou ik het echt gaan doen.

Ben ik wel stoer genoeg?
Ron, de trainer, stuurde mij alvast een briefing op. Iedere les is anders, stond daar in. De ene training zou meer bestaan uit boksen, de andere weer meer uit een total body workout. Opdrukken, gewichten, buikspieren… het zou allemaal onderdeel zijn van mijn eerste ervaring met boksen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik bloednerveus was toen het eindelijk zo ver was. Kon ik dit wel? Ben ik wel stoer genoeg voor deze sport? En erger nog, ben ik wel sportief genoeg voor deze sport?

In al mijn doemscenario’s kon ik niet meekomen met de les. Ik zou niet kunnen opdrukken, mijn uithoudingsvermogen zou absoluut veel minder goed zijn dan dat van de andere dames in de groep en ook zou ik met spieroefeningen niet uit de voeten kunnen. Waar ik toch iedere keer deze laagdunk over mezelf vandaan tover, dat weet ik niet, want als ik zelf even logisch nadenk, dan kan het toch niet zo zijn dat het heel slecht gesteld is met mijn fysieke gesteldheid met vijf keer sporten in de week. Deze angst is trouwens precies de reden dat ik nog nooit heb meegedaan aan een bootcamp training. “Ik zal dat wel niet kunnen” spookt al jaren door mijn hoofd! En daarom heb ik bedacht dat ik binnenkort maar eens publiekelijk door het stof moet. Ik ben druk bezig met het organiseren van een bootcamp voor alle WOTN deelnemers. Who wants to join?

Hit it hard
Gelukkig was ik voorbereid op het aller ergste. Daardoor kon het alleen maar meevallen natuurlijk. Gelukkig deed het dat ook. Ik zeg niet dat het een easy training was, maar ik voelde me geen stumper en alle doemscenario’s bleken echt dikke onzin te zijn. Ik kon prima meekomen met de les, het was zelfs heerlijk om helemaal uit mijn plaat te gaan en me helemaal in het zweet te werken. Daarbij moet ik wel kwijt dat het ontzettend fijn is dat ik aan het begin van de les al even apart werd genomen voor een lesje slaan. Boksen doe je niet zomaar en omdat je toch echt hard ramt, is het belangrijk dat je dat goed doet.

Ondanks dat ik mee kon komen, heeft het boksen met toch drie dagen spierpijn opgeleverd. Mijn armen, benen, buik, rug… alles deed pijn! Maar ik kan niet anders zeggen dan dat het de pijn waard was. Het boksen is ontzettend gaaf! En net al met mijn yoga challenge, wil ik ook nu meer er meer! Deze laatste challenge heeft me dus twee dingen opgeleverd. Niet alleen heb ik ein-de-lijk een keer echt gebokst, ook hoef ik me niet meer druk te maken over vreemde dromen. Ik kan namelijk wél hard slaan!