Je kent dat wel, er zijn 100 kleine klusjes te doen in huis. Iedere dag loop je er tegenaan en je neemt je ook bijna dagelijks voor om er wat aan te doen. Althans, ik heb dat dus wel dagelijks in mijn huis. In plaats van dat ik ook daadwerkelijk die klusjes doe, stel ik het uit en sluipen er meer en meer kusjes bij. Voor je het weet heb je bijna een dagtaak aan al die stomme kleine dingetjes en wordt uitstel steeds gemakkelijker dan aanpakken. Zoals we allemaal weten: van uitstel komt afstel. Tijd dus om deze week de klussen bij de kladden te pakken en mijn huisje weer irritatievrij te maken zodat ik er weer volop van kan genieten.
Easy challenge
In eerste instantie had ik een klein lijstje gemaakt in mijn hoofd. Zelf dacht ik dat het nog enigszins mee zou vallen. Een paar lampen vervangen (ja, dat waren er meer dan één en aangezien daar een ladder aan te pas moest komen, is dat nooit gebeurd) en de toiletrolhouders opnieuw monteren. Die dingen hangen namelijk al sinds dag één losjes te bungelen aan de muur en op miraculeuze wijze is het de klusjesman nooit gelukt ze goed op te hangen. Koppig als ik ben, denk ik dan dat ik dat wel beter kan. Terwijl ik al in mijn handjes wreef bij het idee aan deze easy challenge, vulde mijn lijstje met to-do’s zich langzaam aan. Waar ik dacht er gemakkelijk vanaf te komen, was er eigenlijk veel meer te doen dan ik had gehoopt.
Mijn huisgenote verkneukelde zich al vanaf begin van de week over mijn challenge. “Misschien kun je dan ook direct mijn kast meepakken, en de ramen lappen, en, en…” Het mag duidelijk zijn dat ik niet de enige was die zich aan de kleine ongemakken stoorde. Het is maar goed trouwens dat mijn andere huisgenote op vakantie is, anders was dat lijstje waarschijnlijk nog wat langer geworden. Maar goed, voor die eerste huisgenoot dus een mooi moment om mijn lijst nog net iets langer te maken. Was het niet dat ik zelf ook steeds meer dingen zag die wel eens aangepakt konden worden. Mijn easy challenge veranderde dus naarmate de week vorderde, in een easy disaster. Voor ik het wist, had ik een hele kluslijst afgewerkt.
Klusweekend
Het begon dus allemaal met het vervangen van de kapotte lampen. Dit betekende dat toch echt dat ik met mijn hoogtevrees de ladder moest betreden. But i did it anyway! De volgende stap was het vasthangen van de wc-rolhouders. Het schijnt zo te zijn dat onze huisbaas eerder al speciaal een klusjesman stuurde om dit te fixen. Het kostte mij slechts één minuut om erachter te komen wat er schortte aan dit euvel en nog één minuut om de oplossing te bedenken: Vastlijmen aan de muur! Nog een check!
Maar er was dus meer. Terwijl ik afgelopen week stond te douchen, viel het me op dat onze badkamer toch wel weer behoorlijk wat schimmelplekken had gekweekt. Zo kwam het dus dat ik gewapend met schimmelvreter, mezelf bijna vergiftigde, bij een schoonmaakbeurt van de badkamer. Als je dan toch (alweer) op de ladder staat, is het een kleine moeite om de verwarmingsbuizen en de ventilator stofvrij te maken. (Ik vroeg me toch af wat de schoonmaker bij ons eigenlijk doet in de drie uur die hij betaald krijgt. In ieder geval weinig stof afnemen).
Klussen in pyjama
De eerder genoemde kast van mijn huisgenote, die pronkt in de woonkamer, staat al hele lange tijd op ons lijstje van irritaties. Al sinds de kast in ons huis staat, laat deze op verschillende plekken het prachtig geperste Ikea-hout zien, in plaats van de bruine kleur die de rest van de kast heeft. Simpelweg omdat er 3 planken verkeerd gemonteerd zaten in de kast. Waarom we dit nooit hebben veranderd? Omdat daarvoor de hele kast uit elkaar moet! Helemaal leeg halen dus, uit elkaar schroeven en weer in elkaar zetten en vullen. Maar daar zat ik dan op zondagmiddag, in mijn pyjama, gewapend met een schroevendraaier, de kast om te bouwen. A challenge is a challenge afterall.
En als je dan toch bezig bent en het weer toch niet toereikend genoeg is om buiten iets te ondernemen, ga je natuurlijk gewoon nog even door. Terwijl ik het oud papier en glas verzamelde, viel mijn oog op die berg keukenapparatuur, opgestapeld op de kastjes. Opruimen dus maar… en bah wat plakt het op die kastjes, schoonmaken dus maar. En laat ik dan ook maar direct de gootstenen een doorspoelbeurt geven en de kruiden opruimen en de afzuigkap schoonmaken en de glazenwasser regelen (want op een ladder 3 hoog ramen wassen, die angst ga ik nooit overwinnen). Kortom, mijn lazy sunday veranderde dus in een klusjesdag. En alsof ik de goden heb gezocht afgelopen week, viel mijn grote Marilyn Monroe poster in lijst van de muur. Ja ach… dan maken we dat ook weer helemaal in orde en hangen we die ook nog maar even opnieuw op. En dat alles in Pyjama, dat was dan wel weer lekker.
Plassen zonder frustratie
Het was me het weekje/weekend dus wel, met al die rotdingen die ik heb aangepakt. Toch zit ik mijn blog nu te schrijven met een heel voldaan gevoel. Voorlopig zijn we weer even klaar met klusjes hier in huis. We kunnen weer plassen zonder frustratie, kijken naar de boekenkast zonder irritatie en douchen zonder schimmels. Hoewel ik zo’n donkerbruin vermoeden heb dat zich al vrij snel nieuwe klus-dingen aan zullen bieden, kan ik voorlopig weer even helemaal verliefd zijn op ons huisje. Home is where the heart is.
Esther schrijft blogs over moederschap, gezond eten, sporten en weer zichzelf worden na de bevalling van haar zoontje in 2018. Haar doel voor 2019? Back in shape komen en haar oude niveau op sportgebied weer bereiken.
