Het is wellicht mijn grootste challenge van dit jaar tot nu toe: mijn kilometers tegen kanker. 119 kilometer rennen in 60 dagen! Voor mij een perfecte stok achter de deur om te trainen voor een van de andere grote challenges voor mij dit jaar: de Zevenheuevelenloop én natuurlijk direct een perfecte manier om geld op te halen voor een goed doel. Inmiddels ben ik op de helft van het aantal dagen en sinds gisteren gelukkig ook over de helft van mijn kilometers! I’m still on track! Maar niet zonder slag of stoot!

Finishen tussen Mickey Mouse en Goofy

Nadat ik eindelijk weer een race had gelopen van 8 kilometer, leek het me een mooi doel om twee maanden later 15 kilometer te rennen over de zeven heuvelen van Nijmegen. Bijna het dubbele aantal kilometers terwijl ik een maand geleden echt nog wel moeite had met die 8. Dat nieuwe doel was een mooie manier om mijn trainingen door te zetten en tevens toe te werken naar dat doel wat ik vorig jaar niet heb kunnen halen: de halve marathon in 2016. Het is nog ver weg, maar ooit zal ik die halve lopen! Dat is toch wel echt een doel dat ik heel graag nog eens zou bereiken. Helemaal nu we het met de bloggers van 52 Challenge in ons hoofd hebben gehaald dat we misschien volgend jaar wel de halve marathon van Disneyland gaan lopen… dan wil ik daar natuurlijk graag bij zijn! Want hoe cool is dat? Finishen tussen Mickey Mouse en Goofy!?

Voor het zover is, moet ik dus nog wel even trainen! En het lopen van ongeveer 15 kilometer in je eentje is niet iets wat je zomaar even doet. Het is daarom goed dat ik de uitdaging ben aangegaan om iedere trainingskilometer te laten tellen. Mijn planning van 119 kilometer in 2 maanden is namelijk berekend op minimaal 15 kilometer per week. Dat betekent dus minimaal 1 keer per week een lange afstand lopen en die andere keer een wat korter stuk, maar ik moet toch wel echt lopen! Om mijn conditie op pijl te houden, mijn spieren aan de gang te houden en om het geld voor de Kankerbestrijding binnen te harken!

Ik had gedacht dat het lopen met een mooi potje geld in het vooruitzicht me meer motivatie zou geven om iedere week opnieuw te knallen. Iedere kilometer is nu 1,98 waard, dus als ik een rondje doe van 12 kilometer, heb ik toch maar mooi 23,76 euro opgehaald. Als ik dan op een andere dag in die week nog 8 kilometer loop, haal ik totaal die week 39, 60 euro op! En dat gedurende 8 weken! Dat is niet mis he!? Maar toch is het moeilijk! Het vooruitzicht van 12 kilometer door de motregen in de kou, helemaal in mijn eentje, heeft me al meerdere keren doen haperen.

Ook als ik geen zin heb

Uiteindelijk heb ik natuurlijk geen keuze, want ik moet natuurlijk gewoon die 119 kilometer lopen, maar daarnaast verschijn ik over drie weken ook aan de start in Nijmegen en heb ik er alleen maar mezelf mee als ik nu niet voldoende train. Ik zal wel moeten dus. Ook als mijn rug pijn doet omdat ik drie nachten op een luchtbed heb geslapen, ook als ik een druk weekend heb, ook als ik geen zin heb, ook als het regent, ook als mijn ademhaling niet op pijl is en ook als ik een combinatie van deze dingen heb. Ik moet ie-de-re week twee keer trainen!

Gelukkig is het me tot nu toe gelukt om iedere keer te gaan en voldoende kilometers te maken. Maar de trainingen gaan echt niet altijd goed. Soms heb ik zo veel moeite met 7 kilometer en andere momenten vlieg ik door het park en zitten de 12 kilometer erop voor ik het door heb. Maar een ding is me wel duidelijk geworden: mijn mind set is alles bepalend voor het verloop van mijn training. Als ik geen zin heb en denk ‘ik moet nog even snel een paar kilometer rennen’ dan gaat het slecht. Heel slecht. Ik krijg mijn ademhaling niet onder controle en heb zware benen. Maar als ik me erop instel dat ik een lange afstand ga lopen en dat het niet uitmaakt hoe lang ik erover doe… dan gaat het goed! Heel goed!

Nog 51,7 kilometer te gaan de komende maand! Nog even mijn tanden op elkaar dus en gaan. Over 4 weken ga ik lekker op vakantie, maar tot die tijd heb ik geen enkel excuus om niet te gaan… weer of geen weer!