Gewapend met het boek over Superfoods Recepten en de nieuwe delicious. met het thema Powerfoods, heb ik mezelf de afgelopen week maar eems kennis bijgebracht over dit fenomeen. Afgelopen week vertelde ik al dat Nadia mij heeft aangezet tot deze challenge. Absoluut geen overbodige luxe, aangezien ik mezelf niet al te lang wil blijven schalen in de groep superfood sukkels. Ik wil graag weten wat ik eet, als ik me blijf laten verleiden tot die dure besjes en mysterieuze zaadjes. Afgelopen week ging ik mezelf daarom transformeren van een superfood sukkel naar een superfood know-all.

Het eiwittype
Om me te kunnen verdiepen in het fenomeen superfoods, heb ik afgelopen week het boek Superfood Recepten gelezen. Daarin heb ik direct iets leuks geleerd: ik ben het eiwittype. Nou ben ik wel dol op eieren, maar dat staat er vast niet mee in verband. Het eiwittype betekent dat ik niet zo goed kan tegen complexe koolhydraten, die in suikerrijke voeding zitten. Ik kom er van aan! Er schijnen mensen te bestaan die het wel kunnen verdragen, maar ik ben er daar duidelijk geen van (helaas). So far is dit geen nieuws voor mij. Maar wel dat ik dus het eiwittype ben. Geen idee dat dit bestond. Mijn gevoel van verzadiging moet ik zoeken in eiwitten.

Schijnbaar kun je superfoods inzetten om gezonder te worden. Dat verklaart de naam. Ze zitten zo boordevol vitaminen, antioxidanten, mineralen en vast nog heel veel meer, dat ze ‘super’ gezond zijn. Je lichaam reinigen, ziektes tegengaan, afvallen zijn voorbeelden van die ‘super’ eigenschappen. Ikzelf at ze tot nu toe eigenlijk gewoon omdat ik ze lekker vind. De goji-bessen en cacao door mijn havermout. Banaan als snack of als smaaktoevoeger aan mijn havermoutpannenkoeken… de helende werking ervan, die kende ik niet. De enige zaden die ik eet omdat ze gezond zijn, zijn lijnzaad en chiazaad. Daarvan kende ik de werking al, van al die andere superfoods niet.

Een weke ruggengraat
Ik kan jullie nog wel even blijven verbluffen met superfood weetjes uit dit boek. Maar dat was natuurlijk niet waar mijn challenge over ging. Terwijl ik het boek las, was ik me ineens weer heel erg bewust van waarom ik deze challenge aanging met mezelf: ik moet kritisch kijken naar de feiten en niet klakkeloos alles geloven wat hier geschreven stond. Ik geloof heus wel dat deze superfoods gezond zijn en dat ze een perfecte toevoeging zijn op mijn gewone voeding, maar ga ik geloven dat ik mijn gezondheid kan verbeteren door het eten van deze foods?

Geen idee of ik het al ooit genoemd heb, maar ik ben een voedingsnerd. Ik kan me volledig laten opslokken door een nieuwe eettrend. Zo deed ik dat voor 52 Challenge bijvoorbeeld al een tijdje met de Voedselzandloper. De truc was voor mij dan ook vooral om dit Superfoods boek met een open blik te lezen en me niet op te laten slokken door de marketingstunt die de naam ‘Superfoods’ draagt. Ik kan natuurlijk wel de ‘weetjes’ eruit meenemen en zo misschien weer een klein beetje gezonder en bewuster te worden van mijn voeding. Laat ik die weke ruggengraat voor het eerst eens rechten en luisteren naar mijn gezonde verstand.

Ik ken mezelf
Ik ken mezelf een weet dat ik bevattelijk ben voor alle mooie teksten in dit boek. Terwijl ik het allemaal lees zou ik dan ook dolgraag alles willen geloven… Gelukkig kan ik dankzij alle kritieken uit de media van de afgelopen tijd met een nuchtere blik kijken naar het hele verhaal. Toch zijn er wat leuke feitjes die ik meeneem en nieuwe superfoods die ik wil proberen. Zo ben ik wel benieuwd naar moerbeien en hennepzaden. Dat lijkt me een mooi begin zonder me direct helemaal te verliezen in deze trend. En die delicious. is een aanrader trouwens. Misschien dat ik nog wat gerechtjes probeer voor de final touch!