Maliebaanloop

Jeetje! Het is al weer half oktober! Nog even we moeten plannen gaan maken voor de Kerst! Wat best gek is eigenlijk als je naar het overheerlijke weer van gisteren kijkt. De tijd is dit jaar zo vreselijk hard gegaan dat ik soms vergeet wat er allemaal gebeurt in een jaar tijd. Neem nou afgelopen jaar… gisteren heb ik al mijn tiende medaille verdiend! Mijn tiende! Dat zijn dus nu al 166 kilometers aan medailles! En dat in tien maanden tijd. Ondanks dat ik nu wel weet hoe een wedstrijdje in zijn werk gaat, blijft het iedere keer een overwinning om een nieuwe plak binnen te halen. Gisteren liep ik de Maliebaanloop in Utrecht (een mooie compensatie voor het afzeggen van mijn halve marathon), en daarmee ben ik nu volledig bij! De tiende maand, de tiende medaille! Dit gaat lekker!

Een klein stukje Utrecht zonder poespas

Na mijn drama-loop van twee weken terug, vond ik het best een dingetje om gister weer aan de start van een nieuwe loop te verschijnen. Marijke had me al gewaarschuwd dat deze loop niet heel spectaculair was. Het is een leuk klein evenementje, maar je rent toch echt een paar keer het zelfde parcours en er staan maar weinig mensen langs de kant. Geen drumbands, joelende menigten en blaasorkesten die de man met de hamer wegblazen dus. Maar gewoon een klein stukje Utrecht zonder poespas.

Gelukkig was het echt prachtig weer! Dat scheelde natuurlijk al de helft. Vorige keer wisten we al dat we zeiknat zouden regenen, maar het warme herfstzonnetje was toch echt wel heel lekker. Voor mijn lange broek zelfs nog iets te warm. Daarbij hadden we (wij wel) een enthousiaste groep supporters (inclusief Takkie) meegenomen die we maar liefst een keer of 6 voorbij zijn gerend voordat we de finish over gingen en zagen we deze race echt als ‘een lekker rondje rennen’. Ikzelf was met name erg blij dat ik maar 10 kilometer hoefde af te leggen in plaats van 21,1!! Vooral erg relaxed dus. En voor mij vooral een test of ik hardlopen nog wel leuk vond!

Precies wat ik nodig had

En gelukkig! Ik heb gister mijn lol in het lopen weer helemaal hervonden! Ik ben op het hele stuk de man met de hamer niet één keer tegengekomen en dat was voor de verandering ook echt wel eens lekker! Ik ging niet mega hard. Ik heb zeker geen PR gelopen, maar ik heb vooral wel heel erg lekker gelopen. En dat was precies wat ik nodig had! Want hoewel ik na 6 kilometer de keuze had om te stoppen en genoegen te nemen met een medaille voor een kortere afstand, wist Marijke me zonder enige moeite toch te overtuigen lekker door te lopen. En dat geeft achteraf stiekem toch wel een beter gevoel! Dus toen ik (met vermelding!!) over de finish ging, kon ik eigenlijk alleen maar blij zijn dat ik mijn lol en doorzettingsvermogen weer terug had! That’s my girl!

Lekker gelopen dus! En weer een medaille aan de muur! Nog twee te gaan, met hopelijk ook goede weersomstandigheden. Volgende maand ga ik weer een van mijn lievelingslopen doen: De Zevenheuvelenloop! En in december sluit ik af met de Bruggenloop. Nog 30 kilometertjes te gaan voor ik mijn challenge echt succesvol heb afgerond. Maar stiekem voelt het nu al fantastsich natuurlijk! 10 medailles zeg, poeh! En jij? Zie ik jou ook nog in Nijmegen of Rotterdam aan de start van een van deze twee leuke lopen?