Op van die standaard vragenlijsten over cultuurparticipatie komt altijd die vraag terug “hoe vaak bezoek je een theatervoorstelling?”. Hoewel ik hier blind het hokje 1-2 keer meer maand aankruis, klopt dit toch al een tijdje niet meer. Ik ben dol op culturele evenementen maar het bezoeken ervan bleef de laatste maanden nogal uit. Om mezelf weer eens een culturele boost te geven en natuurlijk optimaal te genieten, ging ik deze week voor de multi culti style.
Vicieuze cirkel
Niet zo lang geleden nog recenseerde ik met grote regelmaat theaterstukken voor The Post Online. Als het even mogelijk was bezocht ik iedere week een stuk. Inmiddels werk ik fulltime en merk ik dat mijn portie vrije tijd behoorlijk is afgenomen. Nog niet te spreken over mijn energielevel. Na een dag werken beland ik vaker op de bank dan dat ik een avondje uit ga. Daarbij moet ik natuurlijk wel zeggen dat de afgelopen maanden mijn weekenden uit niets anders bestonden dan wandelen en hockeyen. De culturele uitjes stonden daardoor ook op standje nul. Het gevolg is een soort vicieuze cirkel. Wanneer je minder op culturele uitjes gaat, weet je niet wat er speelt of gaat spelen. Je wordt niet geënthousiasmeerd door een mooie voorstelling of tentoonstelling dus uiteindelijk doe je minder moeite om op te zoeken welke voorstellingen of tentoonstelling je leuk lijken om te bezoeken. Het gevolg, je zit vaker op de bank dan dat je een avondje uit gaat.
Een Ideale Vrouw
Nu heb ik deze culturele week wel verschrikkelijk slecht gepland. Mijn streven was om zo veel mogelijk avonden naar een voorstelling of een ander cultureel uitje te gaan. Eenmaal opgetogen met mijn idee voor deze challenge, ging ik een paar weken terug al driftig op zoek naar interessante voorstellingen. Wat blijkt… het is zomerreces en de meeste theaters zijn dus gesloten (of hebben de hele zomer Hans Kazan op het podium staan), de Parade komt pas in augustus naar Amsterdam en ook de muziektempels hebben tijdelijk hun deuren gesloten.
Toch werd ik door DeLaMar verblijd met een prachtige voorstelling waar nog kaarten voor beschikbaar waren. Met al weken uitkijkend naar de voorstelling Een Ideale Vrouw kon geen andere voorstelling meer tippen aan deze. Niet alleen speelt mijn persoonlijke lieveling, Tjitske Reidinga, in dit stuk, ook spreken de DeLaMar producties me keer op keer aan. Goede verhalen, goed gespeeld en fantastische acteurs. Gelukkig werd mijn wekenlange wachten niet teleurgesteld. Ik heb genoten, gelachen en heel veel zin gekregen in een volgende productie van DeLaMar. Tip voor jullie allemaal dus: in de gaten houden!
Reces stress
Dankzij de zomerreces was het me niet gelukt om meerdere theaterkaarten te scoren waar ik enthousiast van werd. Gelukkig heb ik nog een lijstje met musea en tentoonstellingen die ik graag wil bezoeken. Zo heb ik het Rijksmuseum nog steeds niet van binnen gezien sinds zij haar deuren heeft geopend, wil ik de Pixar expositie nog heel graag gaan bekijken en staat ook Eye nog steeds op mijn lijst. Toen ik op het punt stond een planning te maken om in de avonduren mijn musea bezoekjes te plannen, kwam ik al snel tot de ontdekking dat veel musea maar tot 17.00 uur geopend zijn. Met mijn werkdagen tot 17.00 à 18.00 uur, liep die planning dus volledig in de soep.
Gelukkig had ik nog een back-up plan. Zoekend naar culturele pareltjes in Amsterdam stuitte ik op het leuke zomerprogramma van het Westergasterrein. Ik had geen idee dat daar zomers zo veel leuke dingen worden georganiseerd. Maar gelukkig heb ik mijn vrijdagavond mijn hart op kunnen halen aan heerlijke live jazzmuziek tijdens een cadeau diner van mijn huisgenootjes. Wat een heerlijk concept! En wederom een aanrader!
Edelwise
Ook zaterdag heb ik me nog op culturele gronden begeven. Edelwise organiseerde voor de aller eerste keer een outdoor festival. Het kleine festival had iets weg van het inmiddels welbekende Solar festival, waarbij cultuur ook zeer hoog in het vaandel staat. Duidelijk een festival voor mij! Nadat we de enorme plensbui hadden afgewacht hebben we dan ook heerlijk gedanst in de zon op dit liefelijke festival. (Mag ik dan nog een keer zeggen dat dit een aanrader is?) Bij een festival hoort nou eenmaal een biertje (of 10), dus mijn voor de zondag geplande tripje naar het Rijksmuseum, veranderde in een brakke bankhang sessie met de hoogstaande culturele film ‘Verliefd op Ibiza’. Meer kon ik er helaas niet meer van maken.
Het mag duidelijk zijn dat ik mijn culturele hart weer wat liefde heb kunnen geven afgelopen week. Het heeft echt gewerkt. Mijn agenda staat al weer vol met voorstellingen die na de zomerreces weer van start gaan. Ik ben weer helemaal op de hoogte van alle hoogstandjes die ik MOET gaan zien komende maanden. Eens kijken of ik mijn recenseerwerk weer op kan gaan pakken (daar horen namelijk ook vaak wat leuke premières bij). Ook heb ik nu besloten die museumjaarkaart eindelijk maar eens aan te schaffen. Dat maakt het toch stukken gemakkelijker om wél weer eens die deur door te stappen op een vrije dag.
Cultureel Amsterdam, houd je vast. De komende weken kom ik de deur weer plat lopen!
Esther schrijft blogs over moederschap, gezond eten, sporten en weer zichzelf worden na de bevalling van haar zoontje in 2018. Haar doel voor 2019? Back in shape komen en haar oude niveau op sportgebied weer bereiken.
