hardlopen en poepen

In het kader van ongemakkelijke blogs, is dit wel eentje die hoog scoort op een schaal van 0 tot 10! Maar aangezien ik de afgelopen twee jaar zo veel mails heb ontvangen over dit onderwerp, leek het me goed om opnieuw mijn ervaringen te delen. Twee jaar geleden schreef ik immers al een blog over een groot probleem van mij: poep! Om wat specifieker te zijn: diaree tijdens het hardlopen. Dat wil zeggen, dat ik na een tijdje hardlopen nogal nodig ‘moet’. Zomaar ineens! En daar loop ik dan met samengeknepen billen, in de hoop dat ik op tijd thuis ben om mijn ding gewoon als een beschaafd mens op het toilet te kunnen doen. Nou heb ik de afgelopen twee jaar een hoop geleerd door een soort trial en error techniek. Gelukkig is het in dat stukje ‘error’ nooit fout gegaan. Al heb ik heel wat kilometers minder gelopen dan aanvankelijk het plan was omdat ik na een tijdje rechtsomkeert moest maken. Na twee jaar kan ik jullie in ieder geval meenemen in mijn week voor een lange loop. Dit is wat ik doe tegen plotselinge enthousiaste darmen!

Je kunt poep niet plannen

Hoezeer je ook je best kunt doen om netjes naar de wc te gaan voor het hardlopen, je kunt poep nou eenmaal niet plannen. Het is zo onvoorspelbaar als het weer en je zult altijd zien dat het net gaat regen als jij net je hardloopsessie bent gestart. Nou is die extreme drang tijdens het hardlopen echt niet zo per ongeluk als je denkt. Door het hardlopen wordt namelijk ook je dikke darm aangezet tot beweging en dat brengt je stoelgang op gang. Daarnaast werkt stress ook mee. Als je vaker last hebt van plotselinge drang, kan het zogenaamde ‘als ik maar niet…’ stress effect meehelpen de aandrang te stimuleren. Lekker dan! Want dat is natuurlijk waar je net niet op zit te wachten.

Gelukkig is er echt wel iets wat je kunt doen. Ik heb een aantal dingen ontdekt die voor mij goed werken. Dat betekent wel dat ik serieuze voorbereidingen moet treffen en dat ik eigenlijk nooit zomaar een rondje van meer dan 10 kilometer kan rennen als ik daar niet op voorbereid ben. Tenzij ik de route zo plan, dat ik onderweg even een toilet op kan zoeken natuurlijk. Voor ik een wedstrijd loop, zorg ik in ieder geval altijd dat ik een paar dagen van te voren begin met mijn eigen hardlopersdieet.

Hardlopersdieet de week voor een hardloopwedstrijd

Mijn dieet begint ongeveer drie dagen voor de wedstrijd. De rest van de week ben ik vooral heel bewust bezig met wat ik eet. Ik probeer niet af te wijken van de dingen die ik normaal eet en waarvan ik weet dat ze geen vreemde reactie geven in mijn buik. Vreemde reacties kunnen problemen geven en dat is precies wat ik niet wil. Geen taart, vettigheid of afhaalmaaltijden voor mij dus. Gewoon de gezonde Hollandse pot zoals ik die gewend ben. Daarbij drink ik ook veel, want hydrateren is natuurlijk heel belangrijk. Helemaal omdat ik het eigenlijk niet prettig vindt om tijdens een race te moeten stoppen voor een bekertje water. En op de 10km zou dat ook net zonder moeten kunnen. Bij een langere afstand is het wel slim om even te drinken. Maar echt een volleerd drinker tijdens het rennen ben ik (nog) niet.

Ongeveer drie dagen voor de race begin ik ook mijn voeding aan te passen. Ik eet dan minder vezelrijke voeding, minder groente en meer koolhydraten en suikers. Ik ruil de groentesoep dus in voor pasta en mijn kwark met granola voor wit brood met jam. niet heel gezond, maar het heeft een hele fijne stoppende werking! Perfect dus. Verder ben ik dol op mijn eigen gebakken kwarkbollen en bananenbrood (dit recept zal ik later met je delen), waar veel energie in zit en geen poep-opwekkende ingrediënten. Verder eet ik veel eieren en drink ik veel koffie en water. Cafeïne is immers een hele goede motor!

Een combinatie van vele dingen

Voor mij lijkt dit dieet de oplossing te zijn. En omdat ik nou niet echt warm draai voor dit dieet, eet ik het niet dagelijks, zodat ik wat vaker lange afstanden kan doen. Wat ik wel heb gemerkt tijdens mijn training voor de Zevenheuvelenloop, is dat je lichaam went aan de beweging als je regelmatig traint. En als je enkele keren zonder problemen hebt gelopen, verdwijnt de stress dat je verrast kunt worden ook vanzelf. Kortom, het is een combinatie van vele dingen die mij helpen en die voor jou misschien ook heel bruikbaar zijn. En anders zit er maar een ding op: zorgen dat er voldoende mogelijkheden zijn op je route om te gaan en altijd een papiertje in je zak stoppen! Succes!