Rehab 

“Wat doe je jezelf aan” was een eerste opmerking van mijn collega toen ik hem vertelde over mijn challenge van deze week. Een tijd terug schreef ik al over mijn verslaving: series, series en nog meer series. Ik ben er dol op. Ik download gehele seizoenen in een keer en ram dan aflevering na aflevering erdoorheen. 20 uur aan afleveringen in 2 weken bekijken is voor mij appeltje-eitje. Uiteraard toch niet geheel zonder offers te brengen. Die tijd moet immers ergens vandaan worden getoverd. Meestal lever ik dus voor het gemak maar wat nachtrust in. Heel af en toe is dit niet erg, maar wanneer je van een nieuw ontdekte serie direct 3 seizoenen achter elkaar erdoorheen wilt proppen, begint de vermoeidheid toch wel de overhand te nemen. Tijd dus voor een week afkicken, een week lang zonder series.

Nog eentje dan
Dat mijn interesse in de filmwereld ligt, is voor velen geen geheim. Ik heb immers filmwetenschappen gestudeerd. Het liefst ben ik altijd op de hoogte van nieuwe hit series en als het even kan wil ik ze ook allemaal zien. Op dit moment ben ik helemaal in to Revenge. Een super spannende serie waarbij uiteraard iedere aflevering een cliffhanger heeft. Ik zit midden in seizoen 2 en het wordt ingewikkelder en ingewikkelder. Na iedere aflevering sta ik te popelen om de volgende aan te zetten. Dankzij het gemak van downloaden is dat natuurlijk een hele gemakkelijk optie. Hoe vaak ik wel niet tegen mezelf heb gezegd: “nog eentje dan”. Helaas is ‘nog eentje’ toch weer 45 minuten aan video-content en dus ook 45 minuten minder slaap. Als je uitrekent hoeveel uren slaap ik dan inlever in een week, of een maand, laat staan een jaar… nou daar sla ik zelf stijl achterover van. Rehab time!

Wat doe je jezelf aan?
Mijn collega van de opmerking “wat doe je jezelf aan” is zelf ook een groot serieliefhebber. Ik moet zeggen dat ik de eerste paar dagen precies het zelfde dacht als hij… “waarom gun ik mezelf niet gewoon 1 aflevering”. Toch zag ik al snel het voordeel van niet meer nutteloos in bed naar mijn laptopscherm staren. In plaats van opgaan in mijn eigen fictie-wereld, heb ik afgelopen week ineens een heleboel dingen kunnen doen ’s avonds. Eerlijk is eerlijk, ik heb ook redelijk veel gewerkt in de avonden, wat uiteraard ook niet altijd gezond is. Maar daarnaast heb ik er weer eens een goed boek bij gepakt, wat administratieve zaken bijgewerkt, stukjes geschreven, uren met mijn moeder aan de telefoon gehangen, wijntjes gedronken met vriendinnen en daarnaast natuurlijk ook heerlijk geslapen. Het leek wel een eye opener, dat je zoveel tijd overhoudt als je niet iedere avond (minimaal) twee uur lang series kijkt.

Tegen het einde van de week merkte ik dat ik er ’s avonds niet eens meer aan dacht om een aflevering aan te zetten. Ik kwam zelfs niet in de verleiding toen een andere collega mij vroeg haar de afleveringen van Revenge toe te sturen omdat zij de aflevering op tv had gemist. De confrontatie was groot, maar mijn ruggengraat sterker. Nu, aan het einde van de week, ben ik zelfs helemaal niet meer bezig met Revenge. Waar ik maandag en dinsdag nog enorm uitkeek naar de nieuwe week, zodat ik mijn dosis Revenge weer tot me kon nemen, ben ik die behoefte nu zelfs helemaal kwijt. Ik overweeg zelfs naar het ouderwetse series kijken op tv. Gewoon simpel, 1 aflevering per week en dan weer wachten tot de week erna het vervolg uitgezonden wordt. Zou ik nog weten hoe dat moet?

Geniet, maar kijk met mate
Als ik terug kijk op afgelopen weken waarin ik mezelf als een soort gameverslaafde overgaf aan de fictie wereld die uit mijn laptop kwam, begrijp ik nu beter waarom ik vaak zo moe was. Ik wil niet zeggen dat ik afgelopen week meer heb geslapen dan voorgaande weken, maar zeker wel beter. Ik kon mijn dag beter afsluiten en liet mijn hersenen niet meer zo hard werken voor het slapengaan. Ik heb wat dingetjes kunnen doen waarvan ik dacht dat ik er geen tijd voor had, maar eigenlijk simpelweg geen tijd voor maakte. Series kijken is leuk, maar ik moet oppassen dat het geen dagelijkse invulling van mijn week meer wordt. Deze challenge heeft me in laten zien dat het eigenlijk nutteloos tijdverdrijf is dat ik aan zoveel leuke en belangrijke andere dingen kan bestreden. Voor mijn verslaving geldt dus: geniet, maar kijk met mate!