Inmiddels hadden we er al drie weken sporten opzitten deze maand. Voor mijn laatste sportweek had ik een fanatieke challenge bedacht om de maand af te sluiten. Toen ik nog in Utrecht woonde had ik altijd erg veel lol in mijn bezoekjes aan de sportschool. Nou was dat ook geen overbodige luxe met mijn fulltime studentenleven inclusief het bijbehorende ongezonde bestaan. Maar sinds ik in Amsterdam woon heb ik hier eigenlijk nog niet mijn best voor gedaan. Deze week ging ik dan ook heel wat uurtjes rondhangen in de Health City. Niet alleen om koffie te drinken aan de bar natuurlijk, maar ook om daadwerkelijk calorieën te verbranden.
Spinnen, Bootcampen, Kickboxen…
Aan het begin van de week had ik mijn rooster helemaal gepland: ik zou vijf dagen lang Spinnen, Bootcampen, Kickboxen en me tegoed doen aan de fitnessapparaten. Ik ben nooit zo’n lesjes-persoon geweest. Althans, niet de lesjes waarbij ritmische stapjes komen kijken. Je in het zweet werken en ook nog dansstapjes moeten onthouden, is schijnbaar iets dat ik niet kan. Geloof me, ik heb het vaak geprobeerd, maar die confronterende spiegel in de zaal bracht mij altijd tot de conclusie dat ik niet gemaakt ben voor de combinatie van deze twee. Mijn schema was dan ook perfect op deze manier, het enige dat ik nu nog moest weten klaar te stomen, was het combineren van mijn werkschema met het sportschool schema.
Check check double check
Daar maakte ik maandag al direct een verschrikkelijke fout. Ik had netjes opgezocht dat ik maandag om 20.00 uur kon gaan spinnen, althans, ik dacht dat ik dat goed had opgezocht. Eenmaal aan de balie bij Health City bleek ik te laat voor die les en zat er niets anders op dan me in de crosstrainer te hijsen en andere nodige apparaten in gang te zetten. Absoluut geen verloren avond dus. Ik heb mezelf zo’n 1,5 uur vermaakt met het zweet biggelend over mijn hoofd.
Dinsdag had ik een tweede kans en met een check check double check zat ik ’s avonds netjes op de crossfiets. Voorheen durfde ik nooit spinninglessen te volgen. Het ziet er altijd zo verschrikkelijk intensief uit en ik was simpelweg bang dat ik halverwege de les van mijn fiets zou vallen van de vermoeidheid. Ook mijn collega’s wisten me bang te maken met spinning-horror-verhalen. Dus een beetje zenuwachtig kroop ik wel op de fiets. Ik moest en zou dit doen en nu was het de kans. Het ging me niet gemakkelijk af, maar ik heb het wel volbracht, zonder van mijn fiets te vallen zelfs. Ik vond het zelfs leuk! De tweede dag was dus ook een check!
Moe maar voldaan
Woensdag stond Bootcamp op het programma. Helaas heb ik die ook niet gehaald. Niet omdat ik niet op tijd was, maar door mijn spierpijn en een griepje op de loer (en ja, ook mijn angst voor het neervallen halverwege de les) waren een combinatie die mij deden besluiten voor de apparaten te gaan in plaats van drillen in het park. Hoewel dit mijn uitgelegen kans was om een keer te bootcampen, was de timing simpelweg niet perfect. Maar ik beloof bij deze plechtig dat ik dit jaar nog netjes een keer zal bootcampen. Angsten overwinnen is immers ook een challenge waardig element.
Ik had dus drie dagen sporten erop zitten. Ik had inmiddels spierpijn en nog steeds een grieperig gevoel op de achtergrond. Daarbij had ik donderdag ook nog eens een verschrikkelijke rotdag waardoor mijn gehele werkschema van die dag uitliep. Aan het eind van de dag was ik kapot, moe en zwak. Zwak in lichaam en zwak in geest. Met het vooruitzicht van een heerlijk festivalweekend dat al meer dan een half jaar gepland stond, verkoos ik mijn bed boven de sportschool. Ik kon natuurlijk niet het risico lopen om die griep de kans te geven door te zetten. Achteraf gezien een hele verstandige keuze. Vrijdag ochtend was ik namelijk nog steeds niet helemaal fit. Maar ik had wel de wekker gezet om voor mijn vertrek naar Zeeland nog een goede afsluiter te maken van de sportmaand. Hoewel ik nog wat slapjes was, had ik er zeker wel zin in. De dag sportend beginnen geeft namelijk een hoop energie. Mijn laatste uurtje puffen en zweten heeft wellicht zelfs de laatste griepdreigingen eruit gewerkt voor ik hartstikke moe naar Zeeland vertrok. Daarbij moet ik wel zeggen, moe maar voldaan.
Einde sportmaand
De score is dus vier dagen sporten deze week. Ik heb maar liefst 6 uur doorgebracht in de Health City en daarbij zo’n 2400 calorieën verbrand. Hoewel het af en toe een beetje passen en meten was, is de sportschool echt een heerlijke plek om je even uit te leven na een drukke dag. Ik zag het dan ook absoluut niet als een last maar als een uitlaatklep. Eentje waar ik goed gebruik van heb gemaakt afgelopen week. En nu is de sportmaand alweer voorbij. Tijd voor nieuwe challenges. En hoe zeer ik ook heb genoten van het vele sporten afgelopen maand, ben ik stiekem ook een klein beetje blij dat ik me nu weer op andere punten kan gaan focussen. Om maar te beginnen met een van mijn verslavingen: komende week mag ik geen series kijken.
Esther schrijft blogs over moederschap, gezond eten, sporten en weer zichzelf worden na de bevalling van haar zoontje in 2018. Haar doel voor 2019? Back in shape komen en haar oude niveau op sportgebied weer bereiken.
