Geen idee hoe dat met jou zit, maar voor ik zwanger was had ik een soort van droombeeld van zwanger zijn. Dat je de hele dag met je bolle buik loopt te stralen! Negen maanden lang op een roze wolk dansen. Oprecht keek ik enorm uit naar zwanger zijn. Het leek me fantastisch. Nu ik zwanger ben, kom ik er achter dat de waarheid ergens in het midden ligt. Ik ben nu ruim 17 weken zwanger en van die hele bolle buik is eigenlijk nog maar heel weinig te zien. Ja, ikzelf zie het wel! En als ik strak-genoege jurkjes of shirtjes draag krijg ik zo nu en dan wel een compliment over mijn kleine beginnende buikje. Maar dan alleen als ik het dusdanig accentueer dat het er ook echt uit ziet als een zwangere buik. Het gebeurt helaas toch echt nog veel vaker dat ik moet vertellen dat ik zwanger ben, voor mensen het überhaupt opvalt dat mijn buik een eigen leven is gaan leiden en niet zomaar dik aan het worden ben. Ja ho eens even! Dit was niet het ideaalplaatje dat ik voor ogen had! Sterker nog, ik word er soms vreselijk onzeker van! En ik ben enorm benieuwd of andere zwangere vrouwen dit ook zo ervaren.

Onzekerheden

Het is voor mij ook de eerste keer natuurlijk, dus alles wat er nu gebeurt is compleet nieuw. Na een week of 12 begonnen mijn broeksknopen bijvoorbeeld behoorlijk te drukken in mijn buik. Dagen achter elkaar was ik aan het googelen. Want was ik mezelf nou zo erg te buiten gegaan dan ik ineens een pens had gekregen? Of waren dit de eerste tekenen van een zwangerschapsbuik? Allereerst zocht ik op Instagram op #12wekenzwanger om te kijken of er vrouwen waren met een zichtbare buik. Daarna ging ik googelen op het groeien van buiken tijdens de zwangerschap. Al snel leerde ik dat in deze periode mijn darmen iets naar buiten worden geduwd en dat dit voor een bolling kan zorgen. Geen baarmoeder dus, maar bol buikje vol darmen. Gelukkig in ieder geval geen dikke pens van het eten dus. Wat een opluchting!

Maar hoe verder je komt in deze eerste fase, hoe groter de onzekerheden worden kan ik je vertellen. Want inmiddels heeft mijn buik een wat vreemde vorm. Steeds meer organen worden naar boven geduwd en komen dus wat naar buiten, maar die baarmoeder, die zit daar nog onder en steekt veel minder uit dan de rest van mijn buik. Het is voldoende om er voor te zorgen dat al mijn normale kleding in dozen opgeborgen kan worden, maar nog te weinig dus om echt als zwangere buik te worden aangezien. Als ik het mooi verstop in mijn kleding, ziet het er wel enigszins zwanger uit, maar in de sportschool of in het zwembad, lijkt het eigenlijk gewoon meer alsof ik dik aan het worden heb. En dan heb ik het nog niet eens over die navel, die in strakke shirtjes lekker in het midden pronkt, waardoor je die buik soms nou steeds zou kunnen aanzien voor een dikke vetrol. Heel vervelend!

Roze zwangerschapswolk?

Zelfs door een opmerking van de verloskundige werd ik onzeker. Toen zij naar het hartje ging luisteren, met 15 weken, maakte ze terloops de opmerking dat rond de 20 weken ineens een buikje naar buiten zou ploppen. Huh? Met 20 weken pas? Maar ik heb nu al een bolle buik? Daar ging ik weer hoor op Instagram: #15 weken zwanger. Gelukkig begreep ik daarna snel dat ze bedoelde dat mijn baarmoeder dan eindelijk naar buiten zou ploppen en die buik veel meer een geheel zal worden dan de rare ronding die het nu is. Nog zo’n 3 weken geduld dus! Misschien dat dan eindelijk die roze zwangerschapswolk ontstaat, al ben ik daar inmiddels wel sceptisch over geworden haha.

Een tip die ik kreeg om die twijfel bij andere weg te halen en duidelijk te laten zien dat je niet dik wordt van het eten, maar van een groeiend kind in je buik, is door een lint boven je buik te knopen, net onder je borsten. daardoor zie je dat je buik heel mooi van boven naar beneden bolt en dat het dus niet alleen zo’n vettige rol is op het midden van je buik. Niet alleen voor het aanzien leuker, maar vooral ook voor je zelfvertrouwen veel beter. Want dat je aankomt en dat er vet over je lijf verspreidt, daar kun je niets aan doen. Het enige wat je dan kunt doen, is trots zijn op die ene ronding die je na een paar maanden ook weer kwijt bent, maar waardoor dat dik worden het allemaal ook wel waard maakt.