Vorige week drong het eindelijk tot mij door; ik wil net zoals Esther twaalf medailles in twaalf maanden halen. Ik heb Esther nu namelijk al meerdere keren vergezeld in haar challenge waardoor mijn eigen teller qua medailles al op vijf staat. Dan zou het gek zijn als het mij aan het einde van het jaar niet lukt om eveneens op de gestelde twaalf plakken metaal of plastic te komen. Het besef dat dit dus ook wel eens een challenge voor mij zou kunnen zijn, kwam misschien wat laat. Dat mag echter de pret niet drukken en het grote uitrekenen en zoeken van de aanvullende runs kon beginnen.

Nou de lijst is compleet hoor! Er staan inmiddels precies twaalf hardloopwedstrijden op, maar dan moest ik wel afgelopen weekend naar de altijd sfeervolle en rustieke Flevopolder om daar de Zeebodemloop te doen. Gelukkig hoefde ik niet alleen af te reizen naar Lelystad en ging mijn vriend mee. Hij heeft wellicht ook een beetje last van prestatiedrang en is volgens mij besmet geraakt met deze challenge. Daarnaast vinden wij het oprecht gezellig om samen naar een loopje te gaan en zagen wij het als goede training voor de negentien kilometer lange Strong Viking die wij komende zondag gaan bedwingen.

Een tropische 28 graden

Het weer zat alleen wel een beetje tegen. Goed, het is net hoe je het bekijkt natuurlijk. Voor een stranddag was de voorspelde tropische 28 graden zonder een zuchtje wind heel fijn geweest. Voor een tien kilometer loop over heuvelachtige en modderige bospaadjes was het wat minder (wat de loop direct meer een trimloop maakt dan een hardloopwedstrijd, maar dat terzijde). Van tevoren hadden we het nog over de afstand gehad. Ik had mijn vriend gevraagd of we niet beter de afstand konden omzetten naar de vijf kilometer in verband met de warmte. Hij kwam toen met een heel plausibel verhaal over dat we wel kilometers moesten blijven maken ter voorbereiding van de Strong Viking. Die negentien kilometer lopen zichzelf natuurlijk niet en dus stonden we netjes voor de tien kilometer in het startvak.

Hyperventileren op het slagveld

Tot kilometer zes ‘ging het op zich wel’, maar het was wel een slijtageslag. Ik had voor de zekerheid een gelletje meegenomen. Niet omdat ik die normaal gebruik tijdens een tien kilometer run, maar omdat ik ze tijdens de Strong Viking wel nodig ga hebben. Dan is het wel handig om van te voren te weten wat het met je lichaam doet. Stel je voor dat het bij mij een laxerend effect heeft… Ben je mooi klaar mee… Dat gelletje had ik op kilometer vier echter al nodig gehad en de man met de hamer kwam desondanks ongenadig hard binnen. Resultaat: een korte sessie hyperventileren.

Ik heb vervolgens tot en met de achtste kilometer steeds tussendoor moeten wandelen en ik was ‘gelukkig’ niet de enige. Achteraf las ik in het plaatselijke krantje dat er een aantal mensen uit voorzorg van het parcours gehaald waren in verband met de warmte en dat er zelfs een paar mensen waren met een suiker- en watertekort. Deze run was echt een slagveld en je moest wel van hele goede huizen komen om niet ‘geraakt’ te worden…

Die medaille is van mij

But eyes on the prize, die medaille zou om mijn nek komen te hangen en dus heb ik in de laatste kilometer een inhaalslag geslagen met een best aardige pace. Leuk detail: ik werd in de laatste kilometer nog even ingehaald door de winnaar van de halve marathon. Deze was weliswaar tien minuten eerder van start gegaan dan wij, maar toch… Makes you think…

Nu ben ik niet minder trots op mezelf hoor, don’t get me wrong. Ik ben juist heel blij met deze medaille, want het heeft me weer meer over mezelf geleerd. Warmte en Marijke gaan simpelweg niet samen. Daarnaast betrapte ik mezelf erop dat ik stiekem wel de wens in mijn hoofd had zitten om sneller dan vorige week te zijn. Ik wilde het liefst onder de 57:59 duiken ondanks mijn belofte aan mezelf dat ik dit jaar zonder tijdswens zou lopen en dat heb ik geweten. Ik heb mijn straf tijdens de run wel gehad en heb uiteindelijk die tijd by far niet gehaald. Na één uur en vijf minuten kwam ik de finish over en dat is een prima tijd! Ik heb mijn les weer geleerd en heb wederom een medaille om boven mijn bed te hangen!