Toen ik deze uitdaging op papier schreef in week 14 voelde ik me wel een klein alcoholistje, maar eerlijkheid gebiedt: het was wel even nodig. Rond de feestdagen lag mijn alcoholconsumptie namelijk hoger dan normaal. Een gezellig etentje hier met een glas rood erbij en een borrel daar met een glas wit in mijn hand. De ene gelegenheid na de ander kwam voorbij en daarom kon ik mij geen beter begin van het nieuwe jaar voorstellen dan een alcoholvrij begin!
Ik stond er deze 52Challenge week gelukkig niet alleen voor, want een vriendin deed met mij mee. Een week geen alcohol drinken, lijkt simpel genoeg, maar er waren in deze week al verschillende gelegenheden waar ik normaliter wel een glaasje zou nuttigen.
De uitdagende nieuwjaarsborrel
Mijn week begon meteen uitdagend met een nieuwjaarsborrel op mijn nieuwe werk. Dit is het soort gelegenheid waarbij het best normaal is dat je een glaasje drinkt en ik was er dan ook een beetje bang voor. Ik ben echter direct voor de Cassis gegaan om toch nog een beetje in de buurt van de druif te komen, aangezien het naar zwarte bes moet smaken. Het moeilijkste moment kwam echter toen de champagne werd ingeschonken en ik een glas in mijn handen kreeg om in ieder geval voor spek en bonen mee te kunnen proosten. Zonder er ook maar een nipje van te nemen, heb ik het glas weggezet. Dat vond ik dus echt zonde…
Het einde van de werkweek
Aan het einde van de werkweek komt dan weer zo’n moment waarop het normaal is om een alcoholische versnapering tot je te nemen. Je hebt de hele week hard gewerkt en wilt ontspannen en genieten van je weekend. Ik merkte zelf dat ik aan het einde van de middag bij mezelf begon te denken dat een wijntje straks wel erg lekker zou smaken. Oeps, kan niet!
Ik had echter wel een eetafspraak staan met twee vriendinnen die wel gewoon zouden genieten van een lekker wijntje. Gelukkig heb ik hele fijne vriendinnen die daar niet moeilijk over doen of me ineens saai vinden. Gezelligheid hangt namelijk niet af van alcoholconsumptie, want we hadden het erg leuk! Na het eten zijn we nog even naar een kroegje geweest om wat te drinken, waar ik heel netjes een Ice Tea heb besteld. Ik kwam erachter dat het heel lang geleden was dat ik fris had besteld in de kroeg en was daarmee volgens mij de enige in de kroeg.
De alcoholverwachting
Samen met mijn vriendin, die ook een week geen alcohol had gedronken, kwamen we er achter dat er dus best veel gelegenheden zijn, waar er eigenlijk wel van je verwacht wordt dat je iets drinkt. Ik ben deze week niet raar aangekeken als ik nee zei tegen een glas, maar Twitter leert mij dat dit wel gebeurt. Dat is natuurlijk ronduit vervelend en moeten we met z’n allen gewoon niet doen.
Ik heb toch een ruggengraat
Ook al ben ik deze week redelijk ‘goed’ doorgekomen, ik vond het alsnog wel moeilijk om nee te zeggen. Ik vind wijn namelijk echt heel lekker en vind ook dat het een maaltijd nog lekkerder kan maken. Wel ben ik erg blij dat ik de challenge heb weten vol te houden en dus niet in de verleiding ben gevallen. Ik ben er deze week dus achter gekomen dat ik wel degelijk een ruggengraat heb wanneer het op een glaasje aankomt. Erg fijn om te weten!
Marijke schrijft blogs over hardlopen, eten en reizen. Ze vliegt het liefst de hele wereld over en gaat geen uitdaging uit de weg. Haar doel voor 2019? Weer 12 medailles in 12 maanden behalen op haar hardloopschoenen.
