chin up

Afgelopen zaterdag was het moment daar. Het moment waarvan ik dacht dat het nooit zou komen, maar wat ik mijzelf wel als doel heb gesteld aan het begin van het jaar. Ik heb zaterdag voor het eerst een chin up kunnen doen zonder hulp van een elastiek of contragewicht. En weet je wat dat met mij deed? Ik voelde me best wel trots! Stiekem glom ik zelfs een beetje van trots…

Fitnessgekkie

Ik vind het namelijk heel stoer als meiden dat kunnen. Dat ze gewoon zo sterk zijn dat ze hun eigen gewicht kunnen optrekken. Soms zit ik op Instagram door de #fitdutchies of #girlswholift te scrollen en dan denk ik: ik wil dat ook heel graag. Dan zie ik meiden zonder moeite een set van acht chin ups doen en dat vind ik dan heel cool. Waarom precies weet ik ook niet, maar stoer is het zeker! Wellicht ben ik naast een hardloopgekkie, ook een fitnessgekkie geworden sinds april vorig jaar toen ik aan Personal Body Plan ben begonnen. Sinds het moment dat de chin up met contragewicht of elastiek in mijn trainingsschema is gekomen… Het is dus eigenlijk de schuld van Tom Barten 😉

Langzame chin up

Feit is dus dat ik mij aan het begin van het jaar het doel heb gesteld om mezelf zonder hulp op te kunnen trekken. Aan dit doel heb ik met mijn nieuwe trainingsschema de afgelopen tijd, ook in voorbereiding naar de Strong Viking Obstacle Run, hard gewerkt. Sterker worden kost gewoon veel tijd en moeite. Dat ben je niet van de één op de andere dag helaas, maar het begin van het bereiken van mijn doel is er! Ik heb zaterdag tijdens de toffe fotoshoot met de 52Challenge meiden welgeteld één chin up kunnen doen. Een hele langzame met veel puffen en steunen welteverstaan, maar het was er één en dat is wat telt.

Daar was ik dus best een beetje trots op, want je moet nagaan dat ik wel mooi even 71 kilo omhoog moet trekken. Ik kan je uit persoonlijke ervaring vertellen dat dat dus best zwaar is 😉 Het is in ieder geval mooi om te merken dat ik progressie maak en dat de vele tijd en moeite dat ik in het trainen stop, zijn vruchten afwerpen. Nu zit ik wellicht nog op één chin up, maar ik weet zeker dat ik voor het einde van het jaar mijn doel ga halen. Een setje optrekken zonder puffen en steunen, daar draai ik straks mijn hand niet meer voor om. Voor nu ben ik echter trots op dit!

De toffe foto bij dit blog is gemaakt door Natasja van Photomynd. Het sportieve hardlooppakje dat ik aanheb, komt bij Run2Day vandaan.Â