bloeddonor

Zeven minuten en vier seconden. Het lijkt een vrij korte tijd, maar in zeven minuten kun je toch best veel doen! In die tijd zou je bijvoorbeeld een seven minute work out kunnen doen of je kunt in zeven minuten een biertje ijskoud maken middels een interessante truc. Mocht je daar geen zin in hebben dan kun je zelfs even van bil gaan in dat korte tijdsbestek. Een gemiddelde vrijpartij schijnt namelijk zeven minuten te duren…

Afgelopen maandagavond deed ik echter geen work out, had ik geen ijskoud biertje in mijn handen en ging ik helaas niet van bil. Nee, ik heb maandagavond in zeven minuten en vier seconden iets gedaan waar ik heel bang voor was. Ik zat namelijk met een heule dikke naald in mijn ader en doneerde in die zeven minuten een halve liter bloed.

Gezellig samen naar de bloedbank

Het moment waar ik zo bang voor was, was deze 52Challenge week dan ‘eindelijk’ aangebroken: ik zou een zak vol bloed gaan geven. Een tijd geleden besloot ik al om me aan te melden als donor en dat was niet zonder reden. Ik heb allereerst gezien hoe mijn opa opknapte van zijn bloedtransfusie waardoor hij nog net ietsje langer heeft geleefd. Een bloedtransfusie die door donorbloed mogelijk was gemaakt was op zich al reden genoeg! Mijn vriend is echter al jarenlang bloeddonor en dan kan ik eigenlijk niet achter blijven. Nu kunnen we ‘gezellig samen’ naar de bloedbank toe….

Toch een paar traantjes

bloeddonorDaar zat ik dan zoals je op de foto kunt zien. Misschien zie je de intense angst ook wel aan mijn hoofd. Ik krijg, terugdenkend aan dat moment, er gewoon weer de kriebels van. Mijn angst voor naalden is namelijk nog al groot en op de één of andere manier heb ik daar niet echt controle over. Vreselijk! Vooraf resulteert dat in een bonkend hart en een ademhaling die iet wat aan de snelle kant is. Het enige dat ik dan kan doen is voor me uit staren en een beetje zenuwachtig lachen. Die spanning kan er bij mij vervolgens maar op één manier uit: ik moet vaak een beetje huilen. Dat was deze keer helaas niet anders, want toen de naald er eenmaal in zat, stroomde er toch een paar traantjes uit m’n ogen.

Ik kan je nu in ieder geval vertellen dat die zeven minuten en vier seconden verdacht lang duren en dat het gevoel van een naald in je ader niet went of fijn voelt. Met mijn verhaal probeer ik je alleen niet bang te maken, want ik vind dat wanneer je gezond bent je eigenlijk gewoon donor zou moeten zijn. Er is altijd een te kort aan bloed en je helpt met jouw donatie mensen écht. Oké, het is voor sommige mensen eng en ja, het is een vervelend gevoel wanneer die naald in je arm hangt, maaaaar dat staat allemaal niet in verhouding met wat je met jouw bloed kunt doen. Bovendien mag je als vrouw maximaal drie keer per jaar doneren. Dat betekent dat je om de vier maanden het even zeven minuten wat minder naar je zin hebt. Als man mag je overigens vijf keer per jaar doneren, wat neer komt op eens in de tien weken een vervelend moment.

Dus waar wacht je nog op? Je aanmelden als donor kan hierrrrr!!!