Het kan voorkomen dat ik uit pure verveling mijn online winkelmandje op de site van de H&M vol zit te laden met kleding en schoenen. Wel alleen maar dingen die in de sale zijn hoor, maar het zijn toch allemaal dingen die ik niet nodig heb. Omdat ik dit 52Challenge jaar mijn slechte gewoonten aan wil pakken en niet alleen uitdagingen aan kan gaan die leuk voor mezelf zijn, is het tijd om mijn koopverslaving te erkennen.

I love me some shoes
Ik ben er echt van overtuigd dat ik niet zoveel spullen nodig heb en wil mezelf echt geen materialistisch persoon noemen, maar oh wat koop ik graag kleding en schoenen. Misschien koop ik nog wel meer schoenen dan kleding als ik er zo over nadenk. Dat is eigenlijk een beetje een gewoonte geworden nadat ik op mijn negentiende in een schoenenwinkel ging werken en dat praktisch mijn hele studententijd ben blijven doen. Ik zag altijd als eerste al dat mooie schoeisel binnenkomen en de aantrekkelijke personeelskorting hielp ook niet mee. Zo is het vaak genoeg voorgekomen dat ik elke maand wel verschillende paren kocht. Gewoon omdat het kon.

Om te schamen
Dat resulteert in een indrukwekkende collectie schoenen bestaande uit ongeveer 150 paar..Oh my.. Ik schaam me nu ik dit op schrijf… Nader onderzoek van mijn kledingkast leert mij echter dat ik mij voor de inhoud hiervan ook mag schamen. Wie heeft er nou twintig paar jeans en zo’n vijftig t-shirts nodig? Eigenlijk te bizar voor woorden als je het mij vraagt! Helemaal als ik me bedenk dat ik in mijn zesde 52Challenge mijn kledingkast nog heb opgeruimd en toen twee volle vuilniszakken met kleding heb weggegeven aan de Leo Club. Dertig weken later ligt die kast dus weer net zo vol en daarom is het tijd om er een spreekwoordelijk slot op te hangen.

Dit wordt volgens mij één van de moeilijkste challenges voor mij, want ik ga drie maanden lang geen nieuwe kleding en schoenen kopen. Ik vind het best schokkend dat ik hier een challenge van moet maken en dat ik nu al weet dat deze moeilijk gaat worden, want het is natuurlijk een typisch gevalletje van een first world problem. Toch is het zo tragisch gesteld met mij gezien het feit dat het mij nog niet gelukt is om langere tijd geen kleding en schoenen te kopen.

Uitzonderingen en uitwegen
In eerste instantie wilde ik alleen drie maanden geen schoenen kopen. Toen ik deze uitdaging vertelde aan de andere meiden bekroop mij direct een bizarre angst. ‘‘Mijn zwarte ballerina’s zijn helemaal op en de zwarte pumps die ik heb zitten helemaal niet lekker’’. Ik begon meteen met het geven van uitzonderingen bij de challenge. De zwarte ballerina’s en pumps zou ik dan nog wel mogen kopen van mezelf. Gelukkig zijn de andere meiden lekker kritisch en werd ik heel terecht gewezen op mijn ik-heb-overal-een-excuus-voor-gedrag. Ik zocht direct naar een uitweg en werd even met mijn neus op de feiten gedrukt.

Daarom des temeer reden om door te gaan met deze uitdaging en dat is direct de reden waarom ik er nog een schepje bovenop gedaan heb door ook geen nieuwe kleding te kopen de komende drie maanden. Ik heb echt genoeg kleding en wanneer ik wel iets anders aan wil, kan ik dat prima van een vriendin lenen. Geen excuses meer, tot en met augustus heb ik de hand op de knip!