bloedbank

Met lood in mijn schoenen stapte ik afgelopen dinsdagavond de drempel van de bloedbank over. Naalden, bloed… Ik moet er niets van hebben, ik krijg direct een weeïg gevoel in mijn maag als ik eraan denk. En toch stond ik ineens in de bloedbank. Waarom dan?

Mijn vriend geeft al jaren bloed en krijgt om de zoveel tijd een oproep. Hij heeft O negatief als bloedgroep en dat is nogal zeldzaam. Het mooie aan dit bloed is namelijk dat het zonder risico aan iedereen toegediend kan worden ongeacht de bloedgroep. Je snapt dus dat de bloedbank zit te springen om zijn halve liter bloed per keer! Deze keer moest ik maar eens meegaan, want met mijn bloed kan ik andere mensen helpen. Kleine moeite toch?

Mijn angst voor naalden

Kleine moeite indeed, maar dat betekent wel dat ik mijn angst voor naalden moet overwinnen. Ik haat het gevoel van een naald die in je huid geprikt wordt. Verdovingen en inentingen, hou maar op. Bij het zien van de spuit alleen al, verander ik in een klein kind. Er zijn zelfs momenten geweest waarop ik het niet droog heb weten te houden en de kaakchirurg bijvoorbeeld tegen mij zei “je bent toch een grote meid?” Nee meneer, dat hebt u mis….

De angst voor naalden heeft mij dus altijd tegengehouden om bloed te doneren, maar omdat mijn vriend doneert kan ik eigenlijk niet achterblijven. Daarnaast heeft Marieke een tijdje terug haar angsten al overwonnen, dan zou het mij toch ook moeten lukken als grote meid? Het is alleen echt geen lullige naald die in je ader geduwd wordt. Nee, dit is een NAAAAAALLLDD! Lang, dik, groot, ENG!

Ik word donor!

Die giga naald verdween dus in de arm van mijn vriend en met een goede tien minuten was hij een halve liter bloed lichter. Afgezien van die naald, die door dit bezoek aan de bloedbank niet minder klein lijkt, schijnt het dus allemaal wel makkelijk te gaan en vooral niet pijnlijk te zijn. Ben ik nu bang voor niets? Omdat ik vind dat ik alles minimaal één keer geprobeerd moet hebben en ik nu gezien heb hoe het doneren van bloed in zijn werk gaat, heb ik besloten om mijzelf op te geven als donor. Aaaah! Binnenkort zal ik een oproep ontvangen om getest te worden, dus een update hierover zal zeker volgen!

Na afloop mocht ik trouwens van de aardige verpleger nog even de zak met bloed vasthouden, maar dat leuke aanbod heb ik vriendelijk afgeslagen. Laten we niet teveel angsten op één dag overwinnen… Overwin jij met mij je angsten? Geef je dan via deze link op als bloeddonor bij de bloedbank Sanquin.