Nieuwe gym

Voor alles is er een eerste keer. Helemaal wanneer je in een stad bent gaan wonen waar je nog helemaal niks kent. Eerste keren kunnen spannend zijn, superstom of heel leuk. Je weet het pas wanneer je het ‘gedaan’ hebt. Mijn weekenden staan momenteel bol van de eerste keren. Zo ging ik bijvoorbeeld zaterdag voor het eerst naar mijn nieuwe gym. Met enige tegenzin, dat moet ik bekennen. Door de verhuizing en de Nijmeegse Vierdaagse was het sporten er namelijk een beetje bij ingeschoten. Het is zelfs zo erg dat ik in de afgelopen twee maanden slechts één keer in de sportschool ben geweest en dat was om mijn abonnement op te zeggen. Oeps! Daar moet verandering in komen.

De sportschool ontmaagding

Zaterdagochtend was het dan zover: het was tijd voor de gym ontmaagding. We hebben onze fitness uitgekozen op locatie. Op nog geen vijf minuten lopen vanaf ons huis, zit de Basic-fit. Kan niet beter wat dat betreft. Mij moet je echt niet eerst een stuk laten fietsen voordat ik bij de fitness ben. Het moet op loopafstand zijn, anders ga ik niet. Nu weet ik alleen nog niet precies wat ik van de Basic-fit vind.

We gingen zaterdagochtend dus met frisse tegenzin van huis. Om half tien stonden we al in de gym en ik moet zeggen dat de ruimte mij niet tegenviel. Het is er alleen pikkedonker met van die grote tandarts lampen aan het plafond die dan net lekker in je gezicht schijnen als je op een bankje ligt… Goed, het zijn details. Verder is namelijk alles prima in orde. Ik ben alleen nog erg benieuwd naar de drukte op een doordeweekse avond, maar daar wil ik het nu niet verder over hebben.

Compleet verloren in de gym

Waar ik het wel over wil hebben, is die frisse tegenzin. Naast dat ik al een hele tijd niet ben geweest, deed dit sportschoolbezoekje mij daarnaast terugdenken aan de eerste keer dat ik überhaupt naar de sportschool ging. Misschien kun jij je die keer ook nog wel herinneren. Je loopt voor de allereerste keer de sportschool binnen, niet wetende waar je moet zijn, wat je moet doen of waar je moet beginnen. Iedereen om je heen weet precies wat ‘ie moet doen en jij staat er een beetje verloren. Je begeeft je ver buiten je eigen comfortzone. Voor zo’n moment was ik heel erg bang. Wanneer je daarnaast alweer een hele tijd niet bent geweest, snap je mijn tegenzin misschien wel.

Compleet verloren heb ik mezelf gelukkig niet gevoeld. Ik weet tenslotte prima wat ik moet doen, want ik heb mijn trainingsschema’s van mijn Personal Body Plan bij de hand. Ik moest alleen de weg vinden, de apparaten en losse gewichten. Ik heb mezelf maar in één gênante situatie gewerkt met het zoeken naar een apparaat. Dat valt reuze mee toch? 😉

Uit mijn comfortzone

Ik moest afgelopen zaterdag dus weer even opnieuw uit mijn comfortzone komen en dat is altijd een beetje spannend. Thuis blijven zitten is echter geen optie en ik weet ook van tevoren dat als ik er eenmaal ben geweest het prima is. Daarbij: oprecht niemand kijkt je gek aan en mensen willen je juist graag helpen. Zo heb ik tijdens mijn gênante moment direct kennis gemaakt met Erwin waar ik een zeer ferme handdruk van kreeg. Dat verloren gevoel zit dus echt tussen mijn oren!