Het zal ook eens niet… Ik moet maar weer eens iets bekennen. Iets in de categorie ‘gekkie’. Zo een opbiechtmoment kan natuurlijk nooit lang op zich laten wachten en is dan wederom hier! Inmiddels loop ik nu ook al een goede drie weken rond met mijn gevoelens en heb ik mij afgelopen zondag niet langer weten in te houden. Oh, oh, oh, ik spoor toch echt niet!

Twee maanden van te voren

Oké, daar gaat ‘ie: ik heb al een stapeltje kleren klaar gelegd voor mijn vakantie. De vakantie begint alleen pas op 29 januari 2016… Eigenlijk wilde ik dus stiekem al veel eerder iets klaar leggen, vanaf midden november ongeveer. Dat was het moment waarop Facebook mij notificaties stuurde van mijn reis door Indonesië een jaar daarvoor. Dear lord, dat is toch niet normaal? Ik wilde dus serieus twee maanden voor mijn reis al spullen klaar leggen. Dat heb ik vervolgens weten te rekken tot anderhalve maand voor dato. Ik denk dat ik gek wordt.

Waar ik vorig jaar juist geen last had van deze inpak-en-ik-wil-alles-alvast-klaar-leggen-drang, had Esther dat wel. En waar zij dit jaar die drang weer niet had, lijk ik hem gewoon over te hebben genomen. Neemt mijn dwangneurose nou een loopje met mij? Of is dit het punt in mijn leven waarop ik verander in een organisatie monster?

Schrale troost

Daar hoop ik echter niet op, want dat slaat wel direct alle spontaniteit uit je leven. Gelukkig heb ik ook nog heel veel dingen niet geregeld of bekeken. Ik heb bijvoorbeeld nog geen visum, heb nog een kleine rugtas nodig en de Lonely Planet ligt nog bijna onaangeraakt op de eettafel. We hebben eigenlijk alleen nog maar onze vlucht geboekt. Dat doet me dan toch een beetje goed. Het is een soort bewijs van het feit dat ik helemaal niet ben doorgedraaid en dat ik geen organisatie monster ben. Of het is een schrale troost, want hoe je het wendt of keert: ik loop wel gewoon de hele tijd rond met het gevoel dat ik dingen moet regelen voor mijn vakantie.

Het klaar leggen van mijn kleding was denk ik het topje van de ijsberg en ik hoop dat ik de komende maand mijn hoofd een beetje koel weet te houden. Het is direct wel een mooie uitdaging voor mij om niet geheel door te draaien in mijn reisgekte. Zou het me lukken?