Het nieuwe jaar is nog maar net een maand bezig en ik kan nu al één van mijn goede voornemens van mijn lijst afstrepen! Eén van mijn doelen voor 2015 is namelijk om te verhuizen naar een groter huis. Ik heb vijf jaar lang heel fijn in mijn studio appartement gewoond, maar dat is gewoon te klein geworden. De muren van mijn 28 vierkante meters tellende huis kwamen een beetje op me af… Na vijf fijne jaren is het moment dus nu daar waarop ik afscheid neem van mijn postzegel en ga verhuizen naar een nieuw paleis!

Voordat er echter verhuist kon worden, moest er natuurlijk eerst opgeruimd worden. Ik vind opruimen in principe geen probleem en ben van mening dat ik heel goed ben in het weggooien van spullen in het geval van een verhuizing. Zo zijn er in totaal tien vuilniszakken vol moet spullen naar de stort gegaan. Dit waren voornamelijk dingen uit de categorie ‘het zal vast een keer van pas komen’. Nou mooi niet, alles is weg! Je verzamelt echt de raarste dingen in vijf jaar en samen nemen die rare dingen toch best veel plek in. Plek die ik nu goed kan gebruiken voor nieuwe troep! Het cirkeltje is weer rond gelukkig.

Vaste leverancier voor het Leger des Heils

Het opruimen houdt daar alleen niet op, want ook mijn schoenen- en kledingcollectie heeft onder deze verhuizing geleden. Vorig jaar heb ik tijdens mijn zesde 52Challenge al eens mijn kast volledig uitgemest en gingen er twee vuilniszakken vol kleding naar een vriendin die bij de Leo Club Utrecht zit en een kledinginzamelingsactie deed voor dak- en thuislozen. Ook mijn schoenencollectie is naar mijn spijt dankzij één van mijn challenges al danig uitgedund. Tijdens die challengeweek verdwenen er eveneens twee vuilniszakken vol en hield ik nog maar 50 paar over.

Deze week heb ik dus wederom mijn kledingkast en schoenencollectie doorgenomen en ik begin zo onderhand de vaste leverancier van het Leger des Heils te worden, want er zijn nog eens vier zakken met kleding en schoenen die kant op gegaan. De schoenen zijn weliswaar onder lichte dwang van een vriendin weggedaan nadat zij mijn twee grote blauwe Ikea tassen vol met schoenen zag staan tijdens de verhuizing. “Marijke dit kan echt niet!” Ehm… Nee…. Maar….. En toen kwam er natuurlijk een ontzettende stomme beredenering waarom die schoenen zouden moeten blijven waardoor ik inzag dat het geen gegronde reden was. Duidelijk mag zijn dat ook ik moeite heb met opruimen en dat je er, als aanvulling op mijn tips van afgelopen donderdag, soms goed aan doet om hulp in te schakelen als je merkt dat je niet streng genoeg voor jezelf kunt zijn.

Komt er ooit een einde aan?

Ondanks dat ik dus veel heb weggegaan, heb ik alsnog bijzonder veel spullen. Mijn hemel, wat heb ik een boel troep… Tel daar de troep van mijn vriend bij op en ons mooie ‘grote’ huis staat al direct ramvol. Daarom zijn er nogmaals twee blauwe immens grote vuilniszakken gevuld, want waar moet je het laten? Op zaterdagmiddag heb ik me vaak afgevraagd of er wel een einde zou komen aan de dozen vol met shit. Nu twee dagen later, durf ik daar pas een antwoord op te geven.

Ja, het einde is in zicht. Alles krijgt langzamerhand een plaatst, maar er moet alsnog meer weggegooid worden. In het nieuwe huis is namelijk een ‘clean desk policy’ van kracht en die geldt niet alleen voor de eettafel, maar voor het hele huis! Hiermee blijft opruimen iets dat je elke week doet en zo kun je het niet laten verslonzen.