Momenteel ben ik drie weken lang op vakantie in Thailand. Heerlijk! Reizen door Azië blijft alleen wel een vak apart. Niks werkt er zoals je thuis in het goed georganiseerde Nederland gewend bent. Inmiddels verbaasd mij dit niet meer, maar hier zijn wel twee reizen door Indonesië en Vietnam aan vooraf gegaan. Op een gegeven moment ben je daardoor een soort van Azië expert. Dan heb je een level up gekregen waardoor je het niveau van gestrande tourist ontstijgt. Je weet beter wanneer je getild wordt en bent in staat om op je eigen houtje ergens heen te gaan. Na Indonesië en Vietnam merk ik dat ik nu wel een expert aan het worden ben en dat besef kwam direct toen we na een lange vlucht aankwamen in Bangkok en we een taxi zochten.

Meter broken

Van tevoren was ik al door verschillende mensen gewaarschuwd dat je de taxichauffeur echt op de meter moet laten rijden. Toen wij dit aangaven bij de taximeneer wilde hij dit alleen niet doen. Hij wilde ons wel voor 600 baht, dat is zo’n €16,-, naar ons hotel brengen. Ja ja, de groeten! Meter broken? Didn’t think so. Waar ik wellicht in het verleden dan maar had gezegd dat 600 baht goed was, hebben we nu voet bij stuk gehouden. We go with meter or no. Er werden deuren dichtgegooid en er werd in het Thais gevloekt, maar uiteindelijk mochten we instappen en zijn we voor een keurige 420 baht inclusief tolweg naar ons hotel gebracht. Niet slecht voor een taxirit van een uur. Level up bereikt!

Op eigen houtje erop uit

Daar houdt de expertstatus nog niet op, want met enige trots kan ik vertellen dat wij op het moment van schrijven op eigen houtje een uitstapje van Bangkok naar Ayutthaya aan het maken zijn. We hadden natuurlijk ook een tourtje kunnen boeken voor zo’n €15,- per persoon, maar dit kunnen we ook gewoon zelf en veel goedkoper. Bij de lokale VVV in Bangkok hebben we ons laten vertellen dat je met stadsbus drie naar het noordelijke busstation kunt gaan waar vandaan er iedere twintig minuten een bus vertrekt naar Ayutthaya.

Op eigen houtje erop uit gaan, maakt de reis wel een stuk interessanter. Er zijn hier namelijk maar weinig borden in het Engels geschreven. Ik weet niet hoe het met jouw Thais gesteld is, maar dat van mij is nogal roestig… Voor een controlefreak zoals ik, is het dus wel een beetje spannend. Naast dat je niet weet hoe lang je ergens over doet, weet je ook niet of je überhaupt wel op de plaats van bestemming aan gaat komen. Op goed geluk en met vertrouwen in de Thaise bevolking kom je gelukkig een heel eind. En zo zit ik dus alweer een uur in een shuttle busje op weg naar de tempels van Ayutthaya. Allemaal voor een poep en een scheet. Een enkele reis voor twee personen kost nu maar €4,- en dat maakt het allemaal nog leuker.

Ga niet fietsen

Vervolgens wilden we geen georganiseerde tour doen of de hele dag een tuk tuk meneer mee en dachten we heel de stad wel op de fiets af te kunnen leggen. Hier kom ik graag op terug, want fietsen met 38 graden is bij nader inzien toch niet zo leuk. Ook al kostte de huur van de fietsen maar €2,12. De blaren zitten nog net niet op m’n schouder van het verbranden ondanks dat ik mij goed heb ingesmeerd met factor 50. Een grote tip voor iedereen die een fiets wil huren in Ayutthaya: doe het niet. Op de terugweg hebben we overigens de trein gepakt voor €1,06 wat wederom een interessante belevenis was. Derde klasse en geen airco, maar gelukkig wel een kussentje op de bank. Toch wel fijn na een fietstocht van een halve dag. 😉