De winter van 2015 is alles behalve koud, maar deze week heb ik het toch echt heel erg fris gehad! Ik heb mezelf namelijk iedere dag letterlijk in de kou gezet door met koud water af te douchen. Dat doe ik natuurlijk niet zomaar, want hallo, een douche hoort lekker warm te zijn. Het is allemaal ter voorbereiding op mijn workshop bij The Iceman Wim Hof die ik 17 januari ga volgen. Aan het einde van de workshop mag ik, je raadt het misschien al, in een bak met ijs zwemmen. Oh joy! Tijd voor de nodige oefening dus…

De niet zo vriendelijke Iceman voorbereiding

Op 17 januari ben ik dus aan de beurt, dan mag ik mezelf in een bak met ijswater onderdompelen. Dat is ‘gelukkig’ niet de eerste keer dat ik dat ga doen, want vorig jaar heb ik tijdens mijn eerste Strong Viking obstacle run al eens het genoegen gehad. De foto (uit de privécollectie) is hier het bewijs van en mijn hoofd laat misschien wel een beetje zien hoe leuk ik dit obstakel vond. Ik maakte me daarom direct een beetje zorgen toen ik het bericht kreeg dat ik deze workshop had gewonnen via Anderzorg. Eerlijk gezegd had ik ook niet verwacht dat ik zou winnen, want wanneer win je nou eens iets?

Gelukkig komt de workshop wel met een voorbereidingstraject, Wim Hof gooit je natuurlijk niet zomaar in het diepe 😉 Dit traject begon in eerste instantie verdacht vriendelijk met een serie ademhalingsoefeningen en yoga-oefeningen. Daarna zou ik volgens Wim klaar zijn voor mijn volgende uitdaging: de confrontatie met kou. Ah, daar is het minder vriendelijke gedeelte van de challenge al! Die confrontatie komt er kort op neer dat ik na iedere douchesessie de thermostaat terug moest draaien totdat het water ijskoud zou zijn.

Dertig hele lange seconden

Nu schijnt het wel zo te zijn dat het ook nog eens goed voor je is, want het koude water maakt de kleine spiertjes in je bloedvaten sterker. Daarnaast versterkt het je immuunsysteem waardoor je weerstand beter is en je minder vaak ziek bent. Positieve zaken zou ik zo zeggen, maar het daadwerkelijk moment waarop je die thermostaat moet terugdraaien is best pittig. Je hebt het namelijk allemaal zelf in de hand, die kou, die doe je jezelf aan. Het voelde een beetje als bovenaan een hoge afsprong staan terwijl je weet dat je op een gegeven moment moet springen, maar je hoogtevrees hebt. Het is, geloof me, echt een vreselijk moment op de vroege ochtend wanneer je net tien minuten wakker bent. Dan duren die dertig seconden, want zolang moet de koude douche duren, heel erg lang!

De mensen die nu denken “oh daar wen je vast wel aan” hebben het mooi mis. Vanmorgen was de douche namelijk nog net zo koud en weerzinwekkend als vorige week maandag toen ik met de challenge begon. Toch zegt Wim Hof dat ik straks na mijn tien weken durende training in mijn blootje door de sneeuw zou kunnen gaan rollen zonder het koud te hebben. Ik ben benieuwd en vind het nu al jammer dat er nergens in Nederland sneeuw ligt!

Stoere chick of aangeschoten wild

Anyway, ik denk dat ik tot 17 januari maar braaf mijn oefeningen ga doen, want in dat ijsbad stap ik sowieso! De vraag is alleen of ik er als een stoere chick uitkom of wederom als bibberend aangeschoten wild, zoals op de foto te zien is. Deze week moet ik in ieder geval afwisselend koud en warm douchen en daar zie ik nu al tegenop, want beginnen met een koude douche is wel echt heel hardcore. Wish me luck!