Vegan Challenge 

Er zijn soms van die dingen die je graag een keer wilt proberen. Dit kunnen de meest uiteenlopende dingen zijn, van parachute springen tot een andere levensstijl. Onderzoekend als ik ben mag ik graag dingen uitproberen die voor mij onbekend zijn, want ik ben vrij nieuwsgierig van aard. Deze 52Challenge kwam dan ook uit nieuwsgierigheid voort. Een vriendin van mij is vegetarisch, maar eet het liefst veganistisch. Je begrijpt dat mijn nieuwsgierigheid getriggerd was. Deze week zou ik mijn eigen vegan challenge houden.

Tofu en hondenbrokken
Van huis uit heb ik vegetarisch eten niet meegekregen. Mijn moeder staat er wel open voor en zou bij wijze van spreken het liefst elke dag tofu eten, maar mijn vader niet. Nee, mijn vader is een echte carnivoor, loopt warm voor een malse biefstuk en vindt al het vegetarische ‘vlees’ er uit zien als hondenbrokken en ook zo smaken. Voor mij was het deze week dan ook best een grote omschakeling om van vleesetend persoon naar veganist te gaan. Nu scheelt het wel dat ik al een tijdje zo weinig mogelijk melkproducten gebruik. Het enige dat ik eigenlijk neem is geitenkaas over de pasta heen, want bij pasta hoort voor mij geraspte kaas. Heel veel kaas.

Voordat ik in detail treed over mijn ervaring met veganistisch eten, wil ik eerst zeggen dat ik veel respect heb voor mensen die vegan eten. Het is echter geen levensstijl die bij mij past. Ik heb namelijk niet die principes die veganisten of vegetariërs wel hebben. Wanneer ik bijvoorbeeld een bord met smakelijk gemarineerde gamba’s voor mijn neus heb staan, vind ik dit niet zielig voor de gamba’s die ooit in de zee zwommen. Om over een gebakken ei nog maar te zwijgen.

Nog wat noten en rozijnen
Deze challenge was doordat ik de principes mis best moeilijk. Het werkt natuurlijk niet mee dat er tijdens mijn challenge een aantal mensen jarig waren en er voor mijn gevoel elke dag taart in de kantine stond. Iedereen zat om me heen taart te eten en ik knabbelde nog maar wat noten en rozijnen weg. Waar op zich niets mis mee is, maar op een dergelijk moment natuurlijk alles. Het gemis aan zoetigheid werd echter helemaal goed gemaakt door de veganistische high tea op woensdag bij Beter en Leuk in Amsterdam. Ze gebruiken alleen heerlijke pure en biologische producten, en of je nu veganistisch bent of niet, het is echt een aanrader.

Grote desillusie
Deze week ben ik blij verrast door de high tea en ook nog een fijne falafel op donderdag. Toch ben ik deze week ook erg teleurgesteld in veganistische producten. De grootste desillusie waren de groentereepjes van de Albert Heijn. Op de verpakking staat ‘met de smaak van echte runderreepjes’ en dat is dus niet waar. Het is niet dat het hondenbrokken waren, maar qua smaak en structuur kwam het niet in de buurt van rund. Zo waren er ook andere producten die ik heb geprobeerd en die de smaak van het ‘echte’ willen nabootsen, maar hierin de plank volledig misslaan.

Nieuwsgierigheid getemperd 
Ik ben helemaal voor een gevarieerde en gezonde voeding, alleen vind ik dat vrij moeilijk als veganist ‘voor een week’. Hoe kom je aan al je voedingsstoffen wanneer er zo veel dingen op je ‘niet-eten lijst’ staat? Ik was op een gegeven moment echt alles een beetje bij elkaar aan het sprokkelen. Ik weet dat dit vanzelf went, maar toch. Een ander nadeel van veganist zijn is de prijs van het eten, want die ligt voor mij te hoog. Ik kan een veganistische levensstijl simpelweg niet eens betalen.

Mijn nieuwsgierigheid is na deze challenge week in ieder geval weer getemperd en ik ben weer een ervaring rijker. De Vegan Challenge, één maand lang plantaardig eten, loopt echter tot eind november dus ik zou zeggen: probeer het zelf ook uit!