Vorige week plaatste ik een blog over mijn dertigers kilo’s en dat ik daar graag vanaf wil. Sinds ik in februari dertig ben geworden, merk ik namelijk dat mijn spijsvertering is verandert en dat ik niet langer ongelimiteerd alles in m’n mond kan stoppen. Het kan natuurlijk wel, maar ik zal dan een hele nieuwe garderobe moeten kopen. In mijn kleding die ik nu in mijn kast heb hangen, pas ik dan niet meer. Ik denk alleen wel dat ik even wat recht moet zetten. Naar aanleiding van mijn blog zijn er namelijk wat mensen naar mij toe gekomen met de vraag of ik wel goed bij m’n hoofd ben. Ze vinden mij er allemaal heel goed uitzien en zien niet in dat ik wat kilo’s kwijt moet. Op dit punt wil ik dus even ingaan om zodoende mijn vorige blog wat te nuanceren. Overigens was de feedback van iedereen erg goed voor mijn zelfvertrouwen, so thank you guys!

Waarom wil ik die dertigers kilo’s kwijt?

Laten we voorop stellen dat ik niet wil afvallen om het afvallen. Ik wil niet afvallen om superskinny te worden, dat past helemaal niet bij mij. Ik ben bijvoorbeeld heel blij met m’n billen. Die heb ik altijd gehad en daar wil ik nooit zonder. Wat ik wel wil, is een gezonde leefstijl waarbij mijn lichaam nog steeds in een maat 38 past. Die dertigers kilo’s die ik nu namelijk extra op m’n kont en m’n middel heb zitten, zorgen ervoor dat mijn kleding nog al strak is gaan zitten. Het is zelfs zo dat ik bepaalde kleding niet meer pas. Vind ik persoonlijk heel zonde. Ik wil er dus in ieder geval voor zorgen dat er niet meer kilo’s bijkomen.

Daarnaast wil ik het liefst ongeveer vijf kilo lichter wegen. Waarom? Omdat ik dan op een gewicht zit waar ik mezelf prettig bij voel en waarop ik mijn kleding weer pas 😉 Maar weet je hoe dat afvallen nou gaat? Redelijk vanzelf. Zo heb ik bijvoorbeeld afgelopen week geen friet gegeten, heb ik doordeweeks geen alcohol gedronken en heb ik ‘s avonds niet nog wat lekkers naar binnen geschoven. Het resultaat: ik was donderdagochtend bijna een kilo lichter. Om een misvatting te voorkomen: ik ben zeker niet aan het lijnen. Ik krijg zelfs jeuk van de term lijnen. Het is naar mijn mening geen structurele oplossing waardoor je zo’n jo-jo wordt. Een structurele oplossing is wel om jezelf een gezonde leefstijl aan te meten waarbij je niet meer eet dan dat je verbrandt. Eentje die ik gewoon al had, maar waarop de aandacht een beetje verslapt is geraakt de afgelopen tijd.

Hoeveel eet ik dan?

In mijn blog van vorige week vertelde ik al wat ik dan zoal op een dag eet. Dat staat gelijk aan zo’n 2.000 tot 2.200 calorieën. Dit is het aantal calorieën dat ervoor zorgt dat ik de overtollige kilo’s kwijt raak en op een gegeven moment stagneer. DIt aantal calorieën past bij mijn lichaam en behoefte. Veel simpeler wordt het niet. Dus conclusie: ik ga de dertigers kilo’s tegen met een gezonde leefstijl, want mijn spijsvertering is nu wel echt anders dan tien jaar geleden. Helaas…